Έκθεση Θεόδωρου Βρυζάκη

Έκθεση με αντίγραφα πινάκων του Έλληνα ζωγράφου Θ. Π. Βρυζάκη στην Οικία Πανουργιά

Στα πλαίσια του επετειακού κύκλου εκδηλώσεων για την επανάσταση του 1821 ο Σύνδεσμος Φιλολόγων οργανώνει έκθεση με αντίγραφα πινάκων του Έλληνα ζωγράφου Θεόδωρου. Π. Βρυζάκη στην Οικία Πανουργιά στην Άμφισσα.

 Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν την Κυριακή 3 Απριλίου 2016 στις 7.00 μμ και θα μιλήσει η Λαμπρινή Καρακούρτη-Ορφανοπούλου που είναι ιστορικός τέχνης της Εθνικής Πινακοθήκης και Μουσείου Αλεξ. Σούτσου με θέμα "Θεόδωρος Βρυζάκης, ο ζωγράφος της Ελληνικής Επανάστασης" .

Η έκθεση θα διαρκέσει από 3 έως 17 Απριλίου 2016 και θα είναι ανοιχτή για το κοινό καθημερινά από  τις 7.00 ως τις 8.30 μμ.

Τα σχολεία (Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια) που θα ήθελαν να επισκεφτούν την έκθεση πρωινές ώρες μπορούν να το κάνουν κατόπιν συνεννόησης.

Επικοινωνήστε με την κ. Μισιρλή στο 2265079093 για να κανονίσετε την επίσκεψη. Θα υπάρχουν φύλλα εργασίας που οι μαθητές θα συμπληρώσουν σε ομάδες στο χώρο της έκθεσης και θα γίνει συζήτηση για τη ζωή και το έργο του Έλληνα ζωγράφου.

Ο Θεόδωρος Π. Βρυζάκης είναι ένας από τους κορυφαίους Έλληνες ζωγράφους του 19ου αιώνα και ο θεμελιωτής της «Σχολής του Μονάχου»

Γεννημένος στη Θήβα το 1814, επτά χρόνια πριν από την κήρυξη της Επανάστασης του 1821, ο Θεόδωρος Βρυζάκης έζησε τα σκληρά χρόνια του απελευθερωτικού αγώνα μέχρι την ίδρυση του ελεύθερου Ελληνικού κράτους. Μετά τον απαγχονισμό του πατέρα του από τους Τούρκους τον Μάιο του 1821 βρέθηκε μαζί με τον αδελφό του Ευθύμιο στο Ορφανοτροφείο του Καποδίστρια στην Αίγινα. Το 1832, με τη μεσολάβηση πιθανώς του Ludwig Thiersch, έφυγε στο Μόναχο, όπου φοίτησε στο "Πανελλήνιον", το ελληνικό παιδαγωγικό σχολείο που είχε ιδρύσει ο Λουδοβίκος Α΄ για τα ορφανά των αγωνιστών της Επανάστασης. Εκεί άρχισε να ασχολείται με την ζωγραφική, απεικονίζοντας σχεδόν αποκλειστικά θέματα από την Επανάσταση του 1821. Το 1844 έγινε δεκτός στην Ακαδημία του Μονάχου, λαμβάνοντας για τα επόμενα έντεκα χρόνια, την υποτροφία της Ελληνικής παροικίας της πόλης. Στο μεταξύ είχε  γνωρίσει το έργο των  Carl Wilhelm von Heideck,  Peter von Hess,  Johann Petzl, Heinrich von Mayer, γεγονός που ερμηνεύει τη διαμόρφωση του ύφους του μέσα στο κλασικό ρομαντικό πνεύμα αλλά και την επιλογή των θεμάτων της ζωγραφικής του μέσα από τα γεγονότα της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας. Κατά την δεκαετία 1845- 1855 ταξίδεψε και έζησε σε διάφορες πόλεις της Δυτικής Ευρώπης για καλλιτεχνική ενημέρωση, με εξαίρεση τη διετία1848 - 1850, όταν και επέστρεψε προσωρινά στην Ελλάδα.

Το 1855 συμμετείχε στην Διεθνή Έκθεση του Παρισιού με το έργο του «Η Έξοδος του Μεσολογγίου». Τον πίνακα αυτόν, ο ίδιος ο Βρυζάκης τον αντέγραψε τουλάχιστον δύο φορές. Δύο από τους πρωτότυπους πίνακες καταστράφηκαν στην μεγάλη πυρκαγιά του Μεσολογγίου το 1929. Το τρίτο πρωτότυπο διασώζεται στην Εθνική Πινακοθήκη, αλλά ο ίδιος πίνακας κυκλοφόρησε και σε λιθογραφίες ήδη από το 1856.

Κατά τη διετία 1861 – 1863, ταξίδεψε στην Αγγλία και αγιογράφησε την Ελληνική   εκκλησία του Ευαγγελισμού στο Man. Το 1867 πήρε μέρος στην έκθεση του Del Vecchio στην Λειψία με τους πίνακες «Η Έξοδος του Μεσολογγίου», «Γιωργάκης Ολύμπιος», «Ο Λόρδος Βύρωνας στο Μεσολόγγι» και «Ο Όρκος της Αγίας Λαύρας».

Πέθανε στο Μόναχο το 1878 και κηδεύτηκε στο τότε Α΄Νεκροταφείο της πόλης. Με την διαθήκη του, άφησε κληρονομιά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όλα τα έργα τού ατελιέ του καθώς και 760 μάρκα για την επισκευή της οροφής της ελληνικής εκκλησίας του Σωτήρος (Salvatorkirche) στο Μόναχο. 

Εργα του ζωγράφου

                      

η θυσία του Καψάλη

αποχαιρετισμός στο Σούνιο 1863

η έξοδος του Μεσολογγίου 1853

το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη

παραμυθία 1847

πηγή:  www.nationalgallery.gr

Στο πέρασμα του χρόνου...

                                                                            ΜΑΡΤΙΟΣ

         6 Μαρτίου 1902      ιδρύεται η Real Madrid

Η  Real Madrid, είναι Ισπανικό αθλητικό σωματείο που εδρεύει στη Μαδρίτη και ιδρύθηκε ως ποδοσφαιρικός σύλλογος το 1902. Έδρα της είναι το Santiago Bernabeu Stadium στη Μαδρίτη. Σε αντίθεση με τα περισσότερα ποδοσφαιρικά σωματεία, από την ίδρυσή της ανήκει και διοικείται αποκλειστικά από τα μέλη της (socios).
 Κατέχει το ρεκόρ των 32 τίτλων στη Spanish Primera Division, ενώ έχει κατακτήσει και  19 Κύπελλα Ισπανίας. 
Στις 23 Δεκεμβρίου 2000, η Ρεάλ τιμήθηκε από τη FIFA ως «o μεγαλύτερος σύλλογος του  20^ου αιώνα». Στις διεθνείς διοργανώσεις έχει κατακτήσει 10 Κύπελλα Πρωταθλητριών,  3 Διηπειρωτικά Κύπελλα, 2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 2 Ευρωπαϊκά Super Cup και 1 Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Λόγο της τεράστιας και διαχρονικής επιτυχίας της, έλαβε το χαρακτηρισμό «Βασίλισσα της Ευρώπης». Aποτελεί μια από τις τρεις ομάδες που δεν έχουν υποβιβαστεί ποτέ από την πρώτη κατηγορία του Ισπανικού ποδοσφαίρου, μαζί με την Athletic Bilbao και την Barcelona.

7 Μαρτίου 1876    ο Alexander Graham Bell  κατοχυρώνει τη συσκευή που μεταδίδει τον ήχο και τη φωνή τηλεγραφικώς

Ο  Alexander Graham Bell, Σκωτσέζος επιστήμονας, εφευρέτης και μηχανικός, θεωρείται ως εφευρέτης του πρώτου πρακτικού τηλεφώνου.

Γεννήθηκε στο Εδιμβούργο της Σκωτίας πατέρας του ήταν ο  Alexander Melvil Bell γνωστός ρήτορας με 200 εκδόσεις βιβλίων για τη βελτίωση της παιδείας των κωφαλάλων.  Ο Alexander Graham παρακολούθησε μαθήματα στο βασιλικό γυμνάσιο του Εδιμβούργου και στη συνέχεια σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του Λονδίνου. Παράλληλα σπούδασε ακουστική και ξεκίνησε την επαγγελματική του δραστηριότητα σαν δάσκαλος και επιστήμονας.
 Τον Απρίλιο του 1903 ο Bell ανακάλυψε τον πολλαπλό τηλέγραφο ενώ τις πρώτες του σημειώσεις σχετικά με το τηλέφωνο τις έγραψε τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου. Στις 7 Μαρτίου του 1876 το Γραφείο Ευρεσιτεχνίας των Η.Π.Α έδωσε στον Μπελ το σχετικό δίπλωμα που κατοχύρωνε τη συσκευή που μεταδίδει τον ήχο και τη φωνή τηλεγραφικώς. 
 Το 1880 το έργο του και οι εφευρέσεις του γίνονται γνωστές στην Ευρώπη και η Γαλλία τον τιμά με το ειδικό βραβείο Volta (από το όνομα του ιταλού φυσικού Alessandro Volta ),  και μεγάλη οικονομική ενίσχυση. Οι έρευνές του πάντα επικεντρώνονταν στις βασικές αρχές και τις ιδέες παρά στις εφαρμογές. Χειρόγραφα και εκατοντάδες σημειώσεις που βρέθηκαν μετά το θάνατο του αποκαλύπτουν ένα πλήθος παρατηρήσεων γραμμένων στα περιθώρια, πολλές από τις οποίες είναι άξιες μελέτης ακόμα και σήμερα.

Πέθανε στις 2 Αυγούστου του 1922 στο Κέιπ Μπρίτον Άιλαντ, στη Νέα Σκωτία του Καναδά.

8 Μαρτίου 1904     γεννήθηκε ο Νίκος Σκαλκώτας

 Κορυφαίος έλληνας μουσουργός, γεννήθηκε στη Χαλκίδα.  Από την ηλικία των πέντε ετών άρχισε να μαθαίνει βιολί, ενώ το 1910 η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα. Γράφτηκε στο Ωδείο Αθηνών και το 1918 αποφοίτησε με την ανώτατη διάκριση. Το 1921 λαμβάνει υποτροφία από το Ίδρυμα Αβέρωφ για ανώτερες σπουδές βιολιού στο Βερολίνο. Γρήγορα, όμως, θα προσανατολιστεί στη σύνθεση, με δασκάλους τον Kurt Weill, τον Philipp Jarnach και τον Arnold Schonberg.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Βερολίνο έγραψε πάνω από 70 έργα, τα περισσότερα από τα οποία χάθηκαν.

Τον Μάιο του 1933 επιστρέφει στην Ελλάδα. Από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στην πατρίδα αντιμετώπισε τον φθόνο και την καχυποψία του μουσικού κυκλώματος  παρότι ήταν γνωστή η αξία του.

Το 1946 παντρεύτηκε την πιανίστρια Μαρία Πάγκαλη κι ένα χρόνο αργότερα ήρθε στη ζωή ο γιος τους Αλέκος, που διακρίθηκε ως ζωγράφος Το νήμα της ζωής του κόπηκε ξαφνικά στις 20 Σεπτεμβρίου 1949. Δύο ημέρες αργότερα γεννήθηκε ο δεύτερος γιος του, Νίκος, που τον γνωρίζουμε ως πρωταθλητή Ελλάδας στο σκάκι.

Σήμερα, ο Νίκος Σκαλκώτας θεωρείται ένας από τους σημαντικούς συνθέτες του 20ου αιώνα. 

16 Μαρτίου 1900   o Βρετανός αρχαιολόγος Arthur Evans  αρχίζει ανασκαφές στο ανάκτορο της Κνωσού

 

Ο Arthur John Evans γεννήθηκε στις 8 Ιουλίου 1851 στο Nash Mills, του Hertfordshire της Βρετανίας. Από μικρή ηλικία ακολουθούσε τον αυτοδίδακτο αρχαιολόγο και νομισματολόγο πατέρα του sir John Evans σε εξερευνήσεις προϊστορικών σπηλαίων στην Αγγλία και στη Γαλλία. Φοίτησε στο φημισμένο Harrow School, και στο Brasenose College (Oxford) απ’όπου και αποφοίτησε το 1874.  Στη συνέχεια περιόδευσε τα Βαλκάνια σαν  πολεμικός ανταποκριτής για λογαριασμό της εφημερίδας «The Manchester Guardian». 
Τον ίδιο καιρό γνώρισε και παντρεύτηκε τη Margaret Freeman, κόρη του αρχαιολόγου Edward Freeman.  Ο Evans βρέθηκε στην Κρήτη για πρώτη φορά το 1894, τη χρονιά που έχασε τη σύζυγό του. Εκεί γνώρισε τον αρχαιοδίφη Μίνωα Καλοκαιρινό, ο οποίος από το 1878 είχε αρχίσει ανασκαφές στην περιοχή της Κνωσού φέρνοντας στο φως δύο από τις αποθήκες του ανακτόρου, αναγκάστηκε να σταματήσει, ύστερα από τις πιέσεις της τουρκικής διοίκησης του νησιού.

Το 1897 ο Evans, πεισμένος μετά τις ανακαλύψεις του Slchliemann αλλά και του Καλοκαιρινού, ότι οι ομηρικές αφηγήσεις για την Κνωσό ήταν αληθινές, αγόρασε την εν λόγω έκταση  και το 1900, σε ηλικία 49 ετών, ξεκίνησε τις ανασκαφές. Χάρη στη μεγάλη οικογενειακή περιουσία ο Evans χρηματοδότησε σχεδόν εξ ολοκλήρου τις εργασίες.  Ως το 1903 ολόκληρο το ανάκτορο είχε ανασκαφεί. Η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου και τον Evans διάσημο. Ο ίδιος συνέχισε τις ανασκαφές για τα επόμενα 30 χρόνια. Το 1911 ο βασιλιάς Γεώργιος Ε' της Αγγλίας τον έχρισε ιππότη.

Το υπόλοιπο της ζωής του ο Evans το μοίρασε ανάμεσα στην έπαυλη που έχτισε κοντά στον χώρο των ανασκαφών και ονόμασε εύγλωττα Villa Ariadne και στο σπίτι του στο Youlbury, όπου πέθανε στις 11 Ιουλίου 1941, σε ηλικία 90 ετών. 

20 Μαρτίου 1997   η πεζογράφος Γαλάτεια Σαράντη είναι η πρώτη γυναίκα που εκλέγεται τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Η Γαλάτεια Σαράντη γεννήθηκε στην Πάτρα. Αποφοίτησε από το Αρσάκειο Πατρών. Αργότερα εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου όμως δεν αποφοίτησε, καθώς από νεαρή ηλικία αποφάσισε να αφοσιωθεί στη συγγραφή. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1945 με τη δημοσίευση του διηγήματος "Το κάστρο" στο περιοδικό Νέα Εστία.  Το έργο της Σαράντη είναι κυρίως πεζογραφικό, ασχολήθηκε ωστόσο και με τη λογοτεχνική μετάφραση.

 Έργα της μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, ρωσικά, σουηδικά, ουγγρικά, ρουμανικά, πολωνικά, ισπανικά. Το λογοτεχνικό έργο της Γαλάτειας Σαράντη χαρακτηρίζεται από στέρεη δομή και περιορισμένη εξωτερική δράση, έμφαση στην ψυχογραφία των προσώπων και αγωνιώδη αναζήτηση του νοήματος της ανθρώπινης μοίρας. Μέσα από τη λεπτά επεξεργασμένη γραφή της και την έμμεση κατάθεση του θεωρητικού και ιδεολογικού προβληματισμού της, η Σαράντη στρέφεται κυρίως στο συναισθηματικό κόσμο των ηρώων της, όπως αυτός διαμορφώνεται και εκφράζεται στα πλαίσια του εκάστοτε κοινωνικού περίγυρου.

 Το 1997 αναγορεύτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και έγινε η πρώτη ελληνίδα ακαδημαϊκός. Πέθανε σε ηλικία 89 ετών στις 28 Δεκεμβρίου 2009. 

25 Μαρτίου 1896    αρχίζουν στην Αθήνα οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες 

 Το 1894 σε συνέδριο που οργάνωσε ο βαρόνος Pierre de Coubertin στο Παρίσι ιδρύθηκε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή και αποφασίστηκε η αναβίωση των Ολυμπιακών αγώνων. Έπειτα από πρόταση του Έλληνα εκπροσώπου Δημητρίου Βικέλα ως τόπος διεξαγωγής των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων ορίστηκε η Αθήνα. Στη μικρή και φτωχή τότε Ελλάδα ο ενθουσιασμός για την ανάληψη των Αγώνων έφτασε στα όρια του εθνικού παραληρήματος. Όλοι εργάζονταν για την επιτυχία της διοργάνωσης που τη θεωρούσαν εθνική υπόθεση.
Με χρήματα που διατέθηκαν από την κληρονομιά του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ, ξαναχτίστηκε από την αρχή και όλο με μάρμαρο το αρχαίο στάδιο που βρισκόταν στους πρόποδες του Λόφου Αρδηττού, δηλαδή το Παναθηναϊκό Στάδιο!

Το 1896 στο Παναθηναϊκό Στάδιο έγιναν τα αγωνίσματα του στίβου, η γυμναστική, η άρση βαρών και η πάλη, η τελετή έναρξης και λήξης των Αγώνων, καθώς και ο τερματισμός του Μαραθωνίου. 
 Οι αγώνες που κράτησαν δέκα μέρες, αποφασίστηκε να αρχίσουν στις 25 Μαρτίου, ημερομηνία που συνέπιπτε με της εθνική μας επέτειο, ώστε να γιορταστεί μαζί και η επέτειος από τα 75 χρόνια αφότου άρχισε η Ελληνική Επανάσταση. Η ημερομηνία εκείνη με το καινούριο ημερολόγιο είναι σήμερα η 6η Απριλίου, είναι δηλαδή η ημερομηνία που κάθε χρόνο γιορτάζεται η «Ολυμπιακή ημέρα». 

28 Μαρτίου 1969    ο Γιώργος Σεφέρης στηλιτεύει τη χούντα με  δήλωσή του στο ραδιόφωνο του BBC.  

Στις 28 Μαρτίου 1969 ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης (1900-1971) αποφασίζει να λύσει τη σιωπή του και να μιλήσει ανοιχτά κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Μαγνητοφωνεί μία δήλωση, στην οποία, μεταξύ άλλων, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στο στρατιωτικό καθεστώς για την τραγωδία στην οποία οδηγούσε την Ελλάδα. 
 Η κασέτα φθάνει λαθραία στο Λονδίνο και αυθημερόν η δήλωσή του μεταδίδεται από την Ελληνική Υπηρεσία του BBC, ενώ αναμεταδίδεται από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Παρισιού και την «Deutsche Welle».  Η Δήλωση Σεφέρη: 
     "Πάει καιρός που πήρα την απόφαση να κρατηθώ έξω από τα πολιτικά του τόπου. Προσπάθησα άλλοτε να το εξηγήσω, αυτό δε σημαίνει διόλου πως μου είναι αδιάφορη η πολιτική ζωή μας. 
     Έτσι, από τα χρόνια εκείνα ως τώρα τελευταία έπαψα κατά κανόνα ν’ αγγίζω τέτια θέματα. Εξ άλλου τα όσα δημοσίεψα ως τις αρχές του 1967, και η κατοπινή στάση μου (δεν έχω δημοσιέψει τίποτε στην Ελλάδα από τότε που φιμώθηκε η ελευθερία) έδειχναν, μου φαίνεται αρκετά καθαρά τη σκέψη μου. 
     Μολαταύτα, μήνες τώρα, αισθάνομαι μέσα μου και γύρω μου, ολοένα πιο επιτακτικά το χρέος να πω ένα λόγο για τη σημερινή κατάστασή μας. 
 Με όλη τη δυνατή συντομία, να τι θα έλεγα: 
     Κλείνουν δυο χρόνια που μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς όλως διόλου αντίθετο με τα ιδεώδη για τα οποία πολέμησε ο κόσμος μας και τόσο περίλαμπρα ο λαός μας, στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο.
    Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης όπου, όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι’ αυτές να καταποντισθούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά. Δε θα μου ήταν δύσκολο να καταλάβω πως τέτιες ζημιές δε λογαριάζουν παρά πολύ για ορισμένους ανθρώπους. Δυστυχώς, δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτόν τον κίνδυνο. 
     Όλοι πια το διδάχτηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις, η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει, αναπότρεπτη, στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μάς βασανίζει, συνειδητά ή ασυνείδητα όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου. Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό.     Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό δεσμό, και, μπορώ να το πω, μιλώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι Εθνική επιταγή.     Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου. Παρακαλώ το Θεό, να μη με φέρει άλλη φορά σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσω."
 Η Χούντα, φανερά ενοχλημένη από την εξέλιξη αυτή, θα αφαιρέσει από τον Σεφέρη τον τίτλο του πρέσβεως επί τιμή και το δικαίωμα χρήσης του διπλωματικού διαβατηρίου του. Θα δικαιολογήσει την πράξη της αυτή με το επιχείρημα ότι ή δήλωσή του μεταδόθηκε από τη ραδιοφωνία της Σοβιετικής Ένωσης και άρα συνιστά αντεθνική προπαγάνδα. Στον χορό θα μπει και ο φιλικός της Τύπος, που θα γράψει ότι ο Σεφέρης "πούλησε την Κύπρο για να πάρει το Nobel" ενώ θα τον χαρακτηρίσει κρυφοκομμουνιστή και μίσθαρνο όργανο ξένων κυβερνήσεων

 

31 Μαρτίου 1982     ο Βαγγέλης Παπαθανασίου βραβεύεται με Oscar για τη μουσική της αγγλικής ταινίας «Δρόμοι της Φωτιάς»

 Έλληνας μουσικός διεθνούς φήμης, γνωστός διεθνώς ως Vangelis. Έχει επηρεάσει την ανάπτυξη διαφορετικών μουσικών ειδών, ενώ θεωρείται πρωτεργάτης του ηλεκτρονικού ήχου.  Γεννήθηκε στην Αγριά Βόλου. Σπούδασε κλασσική μουσική, ζωγραφική και σκηνοθεσία στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στην  Αθήνα. Στις αρχές της δεκαετίας του 60' κάνει τα πρώτα του βήματα στη μουσική με τη συμμετοχή του στο συγκρότημα Forminx. Το 1968 θέλοντας να ανοίξει τα φτερά του μετακομίζει στο Παρίσι  Το 1975 εγκαθίσταται  στο  Λονδίνο. Εκεί πραγματοποιεί το όνειρο του δημιουργώντας υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις μουσικών ηχογραφήσεων, τα Nemo Studios. Πλέον η καριέρα του Βαγγέλη Παπαθανασίου έχει εκτοξευθεί και το μουσικό ταλέντο του έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως. 
  Συνέθεσε το ηχητικό σήμα των ειδήσεων της ΕΡΤ το 1982, το οποίο συνεχίζει να ακούγεται στα δελτία μέχρι σήμερα. 
 Είναι βραβευμένος με Oscar για την μουσική στην ταινία Οι Δρόμοι της Φωτιάς το 1982.  Επίσης έχει επενδύσει μουσικά πλήθος άλλων κινηματογραφικών ταινιών όπως: Βlade Runner, 1492: Χριστόφορος Κολόμβος, Αλέξανδρος, Ελ Γκρέκο κ.α. Έχει συνεργαστεί με τον Ντέμη Ρούσσο, την Ειρήνη Παππά και τον Jon Anderson. 
 Το 1997 σκηνοθέτησε την τελετή έναρξης του 6^ου Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ανοιχτού Στίβου της IAAF που πραγματοποιήθηκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας, ενώ το 2002 δημιούργησε την επίσημη μουσική για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2002 στις χώρες Κορέα - Ιαπωνία. 
 Tο έργο του Μυθωδία επελέγη από τη NASA ως η επίσημη μουσική για την αποστολή της: 2001 Οδύσσεια στον Άρη. Δύο χρόνια αργότερα η NASA θα τιμήσει τον Βαγγέλη Παπαθανασίου με το μετάλλιο δημόσιας συνεισφοράς σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στο όραμα της. Ως φόρο τιμής στην μουσική του προσφορά αλλά και στην αγάπη του για το διάστημα το Minor Planet Center της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης το 1995 έδωσε το όνομα του Βαγγέλη Παπαθανασίου, στον Αστεροειδή της Κύριας Ζώνης 6354. Πλέον ονομάζεται 6354 Vangelis. 

Πηγές: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ. 
              www.sansimera.gr 
               www.panathenaicstadium.gr 
              www.tralala.g