Απ’ τις συναντήσεις που
περιμένεις και ρωτάς, το περιοδικό – επιθεώρηση Πολιτισμού ΕΝΕΚΕΝ, ανεξάρτητο
μη κερδοσκοπικό εκδοτικό εγχείρημα, που κυκλοφορεί από το 2005, έχει έδρα τη
Θεσσαλονίκη και ψυχή του τον Γιώργο Γιαννόπουλο, ήλθε με το 58ο τεύχος
του. Όπως μας έχει συνηθίσει, με την ιδιαίτερη θεματική ευρύτητα των
συνεργασιών του, στο στοχασμό και τη λογοτεχνία, διανθισμένο με εικαστικές και
θεατρικές αναφορές, με περιεκτικό και πλούσιο περιεχόμενο, από ‘‘περιοχές’’ που
δεν προσέχονται, ούτε αναδεικνύονται απ’ την καθιερωμένη περιήγηση και συχνή
άντληση μεταφραζομένων κειμένων, αλλά και με αναφορές στα τρέχοντα καθ’ ημάς,
είναι ένα περιοδικό που δεν είναι για ξεφύλλισμα, δεν εξαντλείται στην
ανάγνωση. Ανοίγει διάλογο, με τα κείμενά του προβληματίζει, παραπέμπει κι
επιβάλλει επάνοδο στις σελίδες του, προκειμένου να ολοκληρωθεί η αφομοιωτική,
κριτική κ.λπ. συνεισφορά του στον καθένα που έσκυψε στην ύλη του.
Αθόρυβα και μεθοδικά το όλον
εγχείρημα, φέρει τη σφραγίδα του Γιώργου Γιαννόπουλου. Δίνεται απ’ την αρχή και
το εξώφυλλο ο ρυθμός, προϊδέαση και η κατεύθυνση: Γάζα, το τέλος της αθωότητας.
Η οπτική του φονικού πολέμου, δεν είναι η επιφανειακή, αποσπασματική,
δημοσιογραφική. Ανάγεται στα βαθύτερα, πραγματικά αίτια, δεν διστάζει να
αναφέρει την οδό υπέρβασης των πολέμων. Επίκαιρα έντονα μαγνητίζει το κείμενο
για την ψηφιακή αποικιοκρατία, τη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας για
πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους κυριαρχίας ενός άλλου έθνους ή
κάποιας περιοχής (Μ. Kwet, σσ. 15-29). Ιδιαίτερα
κατατοπιστική η σειρά κειμένων για την επανεκτίμηση του Εγελιανισμού και τη
συνάφειά του με τον Μαρξισμό: συμβολή του γερμανικού ιδεαλισμού στην ανάπτυξη
της μαρξιστικής σκέψης, ή οι Γερμανοί ιδεαλιστές φιλόσοφοι, αντί ν’ αποτελούν
εκπροσώπους της προοδευτικής αστικής σκέψης της εποχής των,
θεωρούνται έκφραση της αριστοκρατικής αντίδρασης κατά του
υλισμού και της γαλλικής επανάστασης; Και η διατρέχουσα αξιόλογα κείμενα οπτική
του Τσέχου φιλοσόφου Κάρελ Κοσίκ (κορυφαίο έργο του Η διαλεκτική του συγκεκριμένου).
Επαρκής εικόνα και με εισαγωγικό
κείμενο απ’ τα μεταφρασμένα απ’ τη Χριστίνα Π. Φίλη, ποιήματα της μεγάλης Ρωσίδας
ποιήτριας του 20ού αι. Άννας Αχμάτοβα (: Η λατρεία της μνήμης, σσ. 133-152). Κι
άλλη πρωτότυπη λογοτεχνική ύλη, ελληνική και μεταφρασμένη. ‘‘Τα παράπονα για
τις μεθόδους μου πληθαίνουν’’, του Γερμανού M. J. Walser, μτφρ. Ι. Πήττα, μας έφερε στο νου
το ‘‘Θείο απ’ τη Γκιώνα’’ του Γ. Σκαρίμπα. Αρκετές και περιεκτικές κριτικές
βιβλίων και ταινίας, και του J. S. Plumed για τη μετάφραση του Καβάφη
στα καταλανικά. Στις 260 σελίδες του τεύχους, οι στάσεις και οι αναστοχασμοί
είναι αλλεπάλληλοι και καταφάσκοντες την περιρρέουσα προοπτική της σύλληψης του
κόσμου στην δυνατότητα του κοινωνικοοικονομικού
μετασχηματισμού του.
Οι Φίλοι της ΔΒΑ