Πέρασαν πέντε χρόνια, απ’ τη μέρα που έφυγε ο Σπύρος Ι. Ασδραχάς. Ο ιστορικός που το πολυσχιδές έργο του, εκτεινόμενο σε πολλούς / όλους τους τομείς της επιστημονικής πρόσληψης του παρελθόντος και πέρα από τη μελέτη των οικονομικών μηχανισμών, σε θέματα θεωρίας της ιστορίας, θεωρείται θεμελιώδες για τη νεοελληνική ιστορική επιστήμη. Ερεύνησε, μελέτησε, συζήτησε, έγραψε, ενίσχυσε πολλαπλά νέους και θεσμούς, πρόσφερε με τα κείμενά του και στους αγώνες και τις προσπάθειες παγίωσης της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης στον τόπο μας.
Όντας από εκείνους που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε προσωπικά και να ωφεληθούμε απ’ τις συμβουλές, επισημάνσεις κι υποδείξεις του, απ’ την ακούραστη και πατρική μέχρι τέλους καθοδήγηση, πάντοτε θ’ ανακαλούμε στη μνήμη στιγμές κι υποθήκες του. Κι ανατρέχοντας στο έργο του, θα εμπνεόμαστε, θα παραδειγματιζόμαστε και θα πορευόμαστε στα χνάρια της αφοσίωσης, της τιμιότητας, επιστημοσύνης, εγρήγορσης κι αγωνιστικότητας που μας άφησε…