Τη Δευτέρα του Πάσχα, 13 Απριλίου, δύο σπουδαίοι λογοτέχνες, ο Γερμανός Γκύντερ Γκράς και ο Ουρουγουανός Εντουάρντο Γκαλεάνο έφυγαν από τη ζωή.

Grass, Günter, 1927-2015

Ο Γκύντερ Γκρας γεννήθηκε το 1927 στην ελεύθερη πόλη του Ντάντσιχ, το σημερινό Γκντανσκ της

Πολωνίας, από πατέρα Γερμανό και μητέρα Πολωνέζα. Για να ξεφύγει από τα ασφυκτικά πλαίσια της "καθολικής μικροαστικής οικογένειάς του", όπως είχε πει ο ίδιος, προσελήφθη στα 15 του χρόνια στην Κρατική Υπηρεσία Εργασίας και δύο χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 1944, κατατάχθηκε στα διαβόητα Waffen SS, όπως εξομολογήθηκε στην αυτοβιογραφία του. Τον Μάρτιο του 1945, υπηρετώντας στη 10η Μεραρχία των Panzer SS, ο Γκρας τραυματίστηκε και αιχμαλωτίστηκε από τους Αμερικανούς. Μετά τον πόλεμο έκανε διάφορες δουλειές, από ανθρακωρύχος ως λιθοξόος. Φοίτησε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ντύσελντορφ και στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών του Βερολίνου, όπου σπούδασε γλυπτική και γραφιστική και έζησε λίγα χρόνια στο Παρίσι ερχόμενος σε επαφή με λογοτεχνικούς κύκλους. Το 1956 ο Γκρας έκανε την πρώτη λογοτεχνική του εμφάνιση με μια συλλογή ποιημάτων. Μετά τον πόλεμο δραστηριοποιήθηκε στο πλαίσιο της "Ομάδας 47" -μαζί με τον Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ, τον Μάρτιν Βάλζερ, τον Ζίγκφριντ Λεντς, την Ίνγκεμπορ Μπάχμαν, κ.ά.- μια ομάδα διανοούμενων που κοινό χαρακτηριστικό τους ήταν το πρόβλημα της συλλογικής συνείδησης στη μεταναζιστική Γερμανία. Απέκτησε παγκόσμια φήμη με την "Τριλογία του Ντάντσιχ": "Το τενεκεδένιο ταμπούρλο" (1959, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Φόλκερ Σλέντορφ, είκοσι χρόνια αργότερα), "Γάτα και ποντίκι" (1961), "Σκυλίσια χρόνια" (1963). Ακολούθησαν μεταξύ άλλων "Ο Μπουτ, το ψάρι" (1979), "Δυσοίωνα κοάσματα (1992), "Ένα ευρύ πεδίο" (1995), "Ο αιώνας μου" (1999), "Σαν τον κάβουρα" (2002) και φυσικά η αυτοβιογραφία του "Ξεφλουδίζοντας το κρεμμύδι" (2006). Σε όλη την πορεία του παρέμεινε έντονα πολιτικοποιημένος, υποστηρίζοντας το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών τη δεκαετία του 1960 (υπήρξε σύμβουλος του Βίλι Μπραντ), φιλειρηνιστής με πύρινα άρθρα στον Τύπο εναντίον των νατοϊκών βομβαρδισμών στη Σερβία και της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ, αλλά και κατά του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, μεταξύ άλλων. Το 1999 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.
Έφυγε από τη ζωή στις 13 Απριλίου 2015, σε ηλικία 87 ετών. 

Βιβλιογραφία

	Γάτα και ποντίκι, Εκδόσεις Καστανιώτη
	Ιστορίες σκοτεινού θαλάμου, Οδυσσέας
	Σαν τον κάβουρα, Οδυσσέας
	Το τενεκεδένιο ταμπούρλο, Οδυσσέας
	Ξεφλουδίζοντας το κρεμμύδι, Οδυσσέας
	Το τενεκεδένιο ταμπούρλο, Δημ. Οργανισμός Λαμπράκη
	Γράφοντας μετά το Άουσβιτς, University Studio Press
	Ο αιώνας μου, Οδυσσέας
	Σκυλίσια χρόνια, Διογένης
	Ένα ευρύ πεδίο, Οδυσσέας
	Η πρόβα της εξέγερσης των πληβείων, Δωδώνη Εκδοτική ΕΠΕ
	Δυσοίωνα κοάσματα, Οδυσσέας
	Ο Μπουτ, το ψάρι, Οδυσσέας
	Κατακλυσμός, Δωδώνη Εκδοτική ΕΠΕ  Galeano, Eduardo, 1940-2015 Ο Εδουάρδο Γκαλεάνο γεννήθηκε το 1940 στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης. Σε ηλικία 13 ετών  κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο των έντυπων  μέσων ως γελοιογράφος για το περιοδικό El Sol. Το 1961 γίνεται διευθυντής της καθημερινής εφημερίδας Epoca και αρχισυντάκτης της εβδομαδιαίας επιθεώρησης Marcha. Το 1973 εξορίζεται εξαιτίας των ιδεών του και καταφεύγει στην Αργεντινή, όπου ιδρύει το λογοτεχνικό περιοδικό Crisis. Μετά το πραξικόπημα του 1976 αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα ως ανεπιθύμητος. Το 1985, ύστερα από την πτώση της δικτατορίας, επιστρέφει στην πατρίδα του. Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής, το Μέρες και νύχτες αγάπης και πολέμου και το Ένας κόσμος ανάποδα είναι κάποια από τα πιο γνωστά του βιβλία που τον κατέταξαν ανάμεσα στους πιο πολυδιαβασμένους Λατινοαμερικάνους συγγραφείς. Έχει τιμηθεί με το βραβείο Casa de las Americas, το βραβείο Aloa, το American Book Award και με το Βραβείο για την Πολιτισμική Ελευθερία του Ιδρύματος Λάναν. Εκτός όμως από χρονικογράφος, δημοσιογράφος και συγγραφέας, ο Εδουάρδο Γκαλεάνο είναι ένας από τους πιο θερμούς υπερασπιστές των κοινωνικών και πολιτικών ελευθεριών, ενώνοντας τη φωνή του με νομπελίστες συγγραφείς συγγραφείς όπως είναι οι Gabriel Garcia Marquez, Marco Benedetti, Mayra Montero. Βιβλιογραφία  Η ανάσταση του παπαγάλου Οι λέξεις ταξιδεύουν Μνήμη της φωτιάς ΙΙΙ - Ο αιώνας του ανέμου Καθρέφτες Ένας κόσμος ανάποδα Ένας μαγικός θάνατος για μια μαγική ζωή Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου Μνήμες φωτιάς Οι λέξεις ταξιδεύουν ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ Οι μέρες αφηγούνται Μνήμη της φωτιάς ΙΙ - Τα πρόσωπα και οι μάσκες Μνήμη της φωτιάς Ι - Η αρχή Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής (Α+Β) Το βιβλίο των εναγκαλισμών Τα πρόσωπα κι οι μάσκες Από το δανειστικό τμήμα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Άμφισσας οι αναγνώστες μπορούν να δανειστούν τα παρακάτω βιβλία των συγγραφέων:

 

  ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ !!!

Το βιβλίο του αείμνηστου συμπολίτη μας, δημοσιογράφου και δωρητή της σημαντικής προσωπικής του Βιβλιοθήκης στο Δήμο μας,  

  ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΑΤΟΥ

"Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΦΩΚΙΔΑ

 ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ" ΤΟΜΟΙ 2

Η Εθνική Αντίσταση, το θέλουμε - δεν το θέλουμε, στάθηκε από τις λαμπρότερες και πλέον σημαντικές, τις πλέον παλλαϊκές, μαχητικές και αγωνιστικές περιόδους στη μακρά ιστορική διαδρομή της Άμφισσας και γενικότερα της Φωκίδας, από τα πελασγικά χρόνια μέχρι τα τελευταία, στις μέρες μας.

Με αυτή την έκδοση πρόθεσή μου είναι να καταγραφούν, να περισωθούν και να διασφαλιστούν, πριν να είναι αργά –από μια άποψη, είναι κιόλας αργά–, όσες πληροφορίες, μαρτυρίες και ντοκουμέντα έχουνε δει τη δημοσιότητα και έχουν αποτυπωθεί σε «χαρτί» για την περίοδο αυτή και γι’ αυτόν τον συγκεκριμένο τόπο. Στόχος είναι να συλλεχθεί και να μελετηθεί το αρχικό αυτό πρωτογενές υλικό και κάποτε, με την προσθήκη και νέου –που αισιοδοξούμε να προκύψει από αρχεία, γραπτά μνημόνια και άλλες σχετικές καταγραφές–, να γίνει δυνατό να φωτιστούν ολόπλευρα και όσο γίνεται πιο αντικειμενικά οι πρόσφατες και πλέον λαμπρές, επιμένω, σελίδες ιστορίας της περιοχής και, γιατί όχι, και η πανελλαδική σημασία τους: διεξοδικά, αξιολογικά και προπαντός με στέρεες και πειστικές ερμηνείες για τα γεγονότα και τα συμβάντα, για τα πρόσωπα και τα πεπραγμένα τους –με τα λάθη, τις αντινομίες, τις αντιφάσεις και, φυσικά, και με τις εκατέρωθεν επιδιώξεις, συγκρούσεις και αμφισβητήσεις τους–, όπως ακριβώς υπήρξαν και έγιναν. Και μαζί, να καταστεί δυνατό να δοθεί στις νέες γενιές, που δεν έζησαν τα δρώμενα, ένα συνολικό, ελεγμένο και αξιολογημένο υλικό, μια συγκροτημένη καταγραφή, μια καθαρή εικόνα της ιστορίας του τόπου τους.

Όμως, το βιβλίο αυτό δεν έρχεται να ξανανοίξει πληγές και παλιούς άκριτους φανατισμούς, αλλά να προσφέρει ένα πρωτογενές υλικό για την ιστορία του τόπου, για τον ιστορικό που κάποτε θα καταπιαστεί να την καταγράψει. Άλλωστε, η όποια άποψη δεν έχει ούτε αξία ούτε υπόσταση, όταν δίνεται με τον στεγνό και στεγανό μονόλογο ενός γραπτού. Χρειάζεται τον ζωντανό διάλογο για να φυτευτεί και να αποδώσει.»

Ο εορτασμός του Πάσχα στην Άμφισσα

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΣΣΑ

Ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Θεοχάρους Μελισσάρη "Η Ιστορία της Αμφίσσης και των πέριξ κωμοπόλεων και χωριών" τόμος 2 για τον εορτασμό του Πάσχα στην Άμφισσα.

Η φωτογραφία προέρχεται απο το βιβλιο
"Ιστορία της πόλεως Άμφίσσης" 
του Πέτρου Καλονάρου σελ.286.

Το τραγούδι του Λαζάρου

  

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ  ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Όπως το τραγουδάνε τα κορίτσια την παραμονή του Σαββάτου του Λαζάρου στην Άμφισσα

                                Το μάθατε τι γίνει
                             Σήμερα στη Παλαιστίνη
                         Και στην πόλη Βηθανία
                          Κλαίει η Μάρθα κι η Μαρία

        Λάζαρον τον αδελφό τους
      Φίλο και  αγαπητό τους
           Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν
        Και τον μοιρολογούσαν

Την ημέρα την τετάρτη

                         Κίνησε ο Χριστός για να' ρθει 
                           Τότε βγήκε η Μαρία
                           Έξω από την Βηθανία

                     Και εμπρός του γονατάει

                       Και τας πόδας του φιλάει
                    Αν ήσουν ΄δω Χριστέ μου

               Δεν θα πέθαινε ο αδελφός μου
                                                                            Φίλος και αγαπητός σου