9o Διεθνές φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου Beyond Borders

 Πρεμιέρες ταινιών απ’ όλον τον κόσμο, ενισχυμένα βραβεία και νέα προγράμματα στην 9η έκδοση του αγαπημένου Φεστιβάλ.

 

Η 9η έκδοση του Beyond Borders – Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου, 25 Αυγούστου-1 Σεπτεμβρίου 2024, φέρνει συναρπαστικές ταινίες και πολλές πρεμιέρες απ’ όλον τον κόσμο, ενισχυμένα βραβεία για τη στήριξη των κινηματογραφιστών, συνεργασίες, δράσεις και νέα προγράμματα. Η άκρη του Αιγαίου, το ακριτικό Καστελλόριζο, θα είναι για άλλη μια χρονιά το πανέμορφο σκηνικό που θα φιλοξενήσει διεθνώς καταξιωμένους δημιουργούς σε ένα από τα πιο ιδιαίτερα και αγαπημένα κινηματογραφικά φεστιβάλ της χώρας!

πηγή: https://beyondborders.gr/el/news/get-to-know-the-9th-beyond-borders/

10ος Παγκόσμιος Διαγωνισμός Ποίησης "K.Π. Καβάφης" 2024

 

Η International Art Academy διοργανώνει τον 10ο Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης "K.Π. Καβάφης" 2024.

Στο Διαγωνισμό μπορεί να λάβει μέρος κάθε ενδιαφερόμενος (ανεξαρτήτως ηλικίας και εθνικότητας),

με μια ποιητική συλλογή γραμμένη στην ελληνική γλώσσα.

Ο Διαγωνισμός πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη

της Διεύθυνσης Οργανωτικής και Ακαδημαϊκής Ανάπτυξης του ΥΠ.Π.Ε.Θ.

ΒΡΑΒΕΙΑ

1ο ΒΡΑΒΕΙΟ:  

--  Τιμώμενο πρόσωπο στην Παγκόσμια Ημέρα Καβάφη - 29 Απριλίου (2025)

--  Έκδοση Ποιητικής Συλλογής

 

Θα δοθούν περισσότερα από 30 Βραβεία

Θα δοθούν επίσης τιμητικά βραβεία, τιμητικές διακρίσεις και έπαινοι από την International Art Academy  

σε όλους τους συμμετέχοντες στην Τελική Φάση, ανάλογα με το βαθμό αξιολόγησης των έργων τους.

Θα προκριθούν για Βράβευση στην Τελική Φάση

όλες οι ποιητικές συλλογές που πληρούν τα κριτήρια αξιολόγησης.

Η αξιολόγηση γίνεται με σειρά προτεραιότητας - παραλαβής των φακέλων και γίνεται

με βαθμολόγηση, με το μοναδικό σύστημα της International Art Academy.

Το σύστημα αξιολόγησης ΙΑΑ επικεντρώνεται και προσδίδει πόντους στα θετικά στοιχεία των

συμμετεχόντων, επιβραβεύοντας κάθε καλή προσπάθεια, ενώ παράλληλα επισημαίνει και

αναδεικνύει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας κάθε δημιουργού.

Μετά την μεγάλη επιτυχία των προηγούμενων Διαγωνισμών όπου η Οργανωτική Επιτροπή

δέχθηκε πολύ σημαντικά έργα από εξαιρετικούς σύγχρονους ποιητές,

οι οποίοι εκπροσωπούν επάξια σήμερα την Ποίηση ανά τον κόσμο,

 η International Art Academy προχωράει  με αισιοδοξία στον 10ο Διαγωνισμό,

με στόχο να υπηρετήσει με συνέπεια το θεσμό. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλές βραβευμένες ποιητικές συλλογές από τους προηγούμενους Διαγωνισμούς,

εκδόθηκαν ήδη από γνωστούς εκδοτικούς οίκους.

Όλες οι πληροφορίες για τον Διαγωνισμό υπάρχουν στην ιστοσελίδα

 http://artsociety.gr/IAA_Poetry_Competition_K.PKavafis.pdf 

  

 Πληροφορίες - Δηλώσεις Συμμετοχής

web pages: https://www.facebook.com/InternationalArtAcademy

https://www.facebook.com/WorldDayCavafy

www.artsociety.gr

www.artsociety.gr/artacademy

http://interartacademy.com

  ------

 International Art Academy

Διεθνής Φορέας για τις Τέχνες και τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες

Πιστοποιήσεις - Διαγωνισμοί - Διεθνή Βραβεία - World Records - Εκδόσεις

Φορέας Ίδρυσης και Θεσμοθέτησης της Παγκόσμιας Ημέρας Καβάφη - 29 Απριλίου

πηγή: http://artsociety.gr/IAA_Poetry_Competition_K.PKavafis.pdf

   

 

Θανάσης Λάμπρου, ‘‘Τριλογία’’ εκδ. Αρμός, 2023

 

Η έβδομη ποιητική συλλογή του καλού και συνεπούς ποιητή (αν και κάτω απ’ τον τίτλο δηλώνεται: Ποιήματα και πεζά) είναι διαρθρωμένη σε τρία επίπεδα: Πέντε ποιήματα, Η τελευταία Κυριακή, Αίνιγμα. Παρούσα η  χαρακτηριστική της γραφής του εσωτερική στροφή, η θέα, κατόπτευση ένδον, η εσωτερική συνομιλία. Είναι στην κύρια γραμμή ‘‘ποίηση εις εαυτόν’’, με τις σταθερές της. Δεν είναι λυρική,  δεν είναι κοινωνική, ούτε υπερρεαλιστική, είναι ποίηση ανθρώπου που δυσφορεί πιεζόμενος απ’ τις σύγχρονες συνθήκες ζωής κι ανθίσταται στωικά παρά ηρακλείτεια, αντιτιθέμενος στην κακή πορεία των πραγμάτων, την ανθρωπιστικά αιμορραγούσα κοινωνική πραγματικότητα. Με τη γραφή του μάχεται γενναία και με πίστη στο πνευματικό του αξιακό σύστημα.

Στο Α΄ / Πέντε ποιήματα, οι τίτλοι καθενός, που γίνονται οπτικές (ή προσωπεία; του ΘΛ) είναι κι ένα ιστορικό πρόσωπο. Ο Περίανδρος τύραννος της Κορίνθου, μέγας λάτρης της λογοτεχνίας και σχετιζόμενος με την αρχαιότερη φιλοσοφία, φέρεται κι ο ίδιος ως ποιητής πολύστιχου ποιήματος, κατατασσόμενος ανάμεσα στους Επτά Σοφούς της Αρχ. Ελλάδος. Απ’ την αντίφαση(ώθηση μεν στον αληθινόν εαυτό, αλλά με διαρκείς προσπάθειες απόδρασης) και την προτροπή: Μελέτα το παν, την καθαρά φιλοσοφική ενασχόληση, περνά στην απορία, την ευθείαν ερώτηση περί του συνεκτικού δεσμού και της διατήρησης/διαιώνισης των όντων μέσω του Ἐμπεδοκλέους ενός από τους σπουδαιότερους αντιπροσώπους της προσωκρατικής ελληνικής φιλοσοφίας. Στο πρόσωπό του οι Ακραγαντίνοι δεν έβλεπαν μόνο έναν μεγάλο φιλόσοφο αλλά και έναν άξιο πολιτικό, ιατρό, μάντη, μάγο και ποιητή. Κι εδώ η παρότρυνση για ανοδική δράση και πορεία σε κλίμα γενικής ετοιμότητας. Ο Αδριανός Ρωμαίος αυτοκράτωρ (117–138), καθώς επίσης στωικός και επικούρειος φιλόσοφος, ο τρίτος απ’ τους λεγόμενους "Πέντε Καλούς Αυτοκράτορες" παρέχει στον ΘΛ το πλαίσιο αναφοράς στην εξουσία. Η  κατάκτηση και η άσκηση της υπέρτατης – απόλυτης εξουσίας απ’ τον φιλόσοφο αυτοκράτορα, δεν αποτρέπει, ούτε αναιρεί τις κοινές, αναπόφευκτες δράσεις και δεσμεύσεις της ανθρώπινης φύσης, ούτε μπορεί να κορέσει τις βαθύτερες επιθυμίες ομορφιάς, γαλήνης, έσχατης γνώσης• την πορεία προς τη μοιραία έξοδο, που δεν προσπαθεί ν’ αποφύγει, να μεταθέσει όσο πιο μακριά, με όλη τη νοσταλγία των πίσω αφηνομένων καλών της ζωής.

Ως Χαν Σαν (που σημαίνει Ψυχρό Βουνό) ολιγογράφο ποιητή της χρυσής εποχής της κινεζικής ποίησης (8ος προς 9ο μ.Χ. αι.) ο ΘΛ εκφράζεται απευθυνόμενος στους συνανθρώπους για τον αγώνα, την αξία της ζωής, την πειστική – στέρεη νοηματοδότηση πριν μας πάρει και μας σηκώσει όλους ο ουρανός. Το κυνήγι πολλών και ασημάντων πραγμάτων, ζημιογόνο, υψηλό όμως και το τίμημα επιδίωξης των σημαντικών. Τα βουνά, η σιωπή μόνιμα σύμβολα, συνθήκες όπου κινείται και οικείος χώρος του ποιητή. Οι περισπασμοί των ασυνδέτων σχημάτων, η ανάγκη απαλλαγής απ’ τα βάρη, τα άχρηστα αποδίδονται με καλοσμιλεμένους στίχους: περνάω μες απ’ τα κρύσταλλα σάμπως μες από πυρωμένο στεφάνι, προκειμένου να κερδηθεί η μακαριότητα. Απ’ τον ποιητή που απευθύνεται σε όλους και τους δικούς του, τώρα ο ΘΛ προσφωνεί και παρουσιάζει, σαν μεγαλύτερο αδελφό τον Amir Hushang Ebtehaj, γνωστό και με το ψευδώνυμό του, H. E. Sayeh (: Ίσκιος), Ιρανό ποιητή του 20ού αι. (1928-2022), του οποίου η ζωή και το έργο εκτείνονται σε πολλές απ’ τις πολιτικές, πολιτιστικές και λογοτεχνικές ανατροπές του Ιράν, πέρασε ένα χρόνο στη φυλακή για τα γραπτά του. Μετά (1987), έφυγε στην Κολωνία της Γερμανίας με την οικογένειά του και έζησε εκεί, αλλά επισκεπτόταν συχνά το Ιράν. Ο νεοέλληνας ομότεχνός του τον προβάλλει, που ‘‘πήρε το δρόμο της εξορίας/ που ήταν ανέκαθεν η χώρα των αληθινών ποιητών / η πατρίδα των αληθινών δακρύων’’ (σ. 17). Στην ποίηση του Θ.Λ. οι πέντε παραπάνω δεν επιλέγονται κατά την πλατωνική προτροπή, οι φιλόσοφοι να γίνουν βασιλείς, αλλά  για την συσχέτιση πνευματικού αγώνα κι εξουσίας, σε μια αισθητή στροφή προς Ανατολάς. Η ενασχόληση περαιτέρω με το Α΄ / Πέντε ποιήματα, θα απέβαινε εις βάρος της συνολικής παρουσίασης, οπότε αρκούμαστε στο να επαναλάβομε το ενδιαφέρον της επιλογής των 5 ιστορικών αυτών προσώπων σημειώνοντας ότι το Α΄ αποτελεί  συνέχεια της πρώτης ενότητας τού "Λαβύρινθου" ποιητικού βιβλίου του Θ.Λ (έκδ. Καστανιώτη, 2004) με προοπτική ενσωμάτωσης εκεί σε συγκεντρωτική έκδοση.

Ακολουθεί η 13σέλιδη ‘‘Τελευταία Κυριακή’’, ποίημα αφιερωμένο στη μνήμη του πατέρα. Ξεκινά με την υστάτη στιγμή της ταφής – μονόλογος αντήχηση στα ανίκανα ν’ ακούσουν πλέον αυτιά κι εκτυλίσσεται σε μια παρουσίαση στον αναγνώστη μνημών που εναλλάσσονται με τις στερνές εικόνες του μεταστάντος. Οι περιπέτειες της υγείας την τελευταία περίοδο γεννούν βαθιά εντυπωμένες εικόνες που προσπερνώντας τον πόνο της στιγμής αποτυπώνουν οδυνηρά επίμονες αναμνήσεις. Εγκωμιαστικές αποτιμήσεις των σταθερών ζωής των γονέων, άμεσα ή υπαινικτικά αντιπαραβάλλονται με την οξειδωτική αστάθεια της δικής μας ζωής. Μαζί με την ευγνώμονα αναγνώριση της χορηγηθείσας αγωγής, προβάλλονται κι εκείνες αφηγήσεων των απ’ τον πόλεμο που έζησαν οι γονείς δυσκολιών. Ας σημειωθούν κι οι στίχοι αυτοπαρηγορίας που χαρίζει η πίστη στην άλλη διάσταση, απαλλαγμένη από βάσανα και βάρη κι όπου κινείται ο προσφιλής απελθών (σσ. 21-34).

Στο Γ΄ Αίνιγμα, το εκτενέστερο μέρος του βιβλίου με τις 4 (αριθμημένες) υποενότητες, ο ποιητής διαφοροποιούμενος απ’ τα πριν, επιχειρεί ένα ‘‘άνοιγμα’’ στον κόσμο. Ανακατεύεται, παρατηρεί ως τα πιο πρόσφατα εθνικού και παγκοσμίου επιπέδου σημαντικά γεγονότα και σχολιάζει ποιητικά, απ’ τις γνωστές αμετακίνητες και στέρεα διαμορφωμένες θέσεις του. Η ζωή (δεν) είναι (αλλού – Κούντερα, αλλά) εδώ. Γραμμική ζωή, ταπεινή με δυνατότητα συμ-πλήρωσης με νόημα ζωτικό (σ. 37). Τα πουλιά, σύμβολο που επανέρχεται στο έργο, εξαίρονται για ‘‘την αρμονία και ειρήνη με τον εαυτό τους’’ και το ότι μπορούν ‘‘…ν’ ανεβαίνουν όλα τ’ αέρινα σκαλιά/ μέχρι τον ήλιο’’ (σ. 38). Πυκνώνει η καταγραφή στο ‘‘Ο Δρόμος μένει’’, με τον εναρκτήριο στίχο• ‘‘Όσο κι αν βάδισα πουθενά δεν έφτασα’’ (σ. 39) να ανακαλεί στη μνήμη τα ‘‘Πέλματα’’ του Τ. Παυλοστάθη ‘‘Κανείς δεν πρόκειται να φτάσει’’ (πρώτος και τελευταίος στίχος). Οι αξιακές συγγένειες και κοινές πίστεις, κάνουν ενδιαφέρουσα τη ‘‘συνομιλία’’ μη γνωστών μεταξύ τους ποιητών: ‘‘μόνο η ζήτηση μένει και η πίκρα βαθιά/ πως δεν φτάνει κανείς πουθενά’’ (Θ. Λ). ‘‘το ατελεσφόρητο όλων και του δικού τους εγχειρήματος/ γνωρίζουν./Κανένα φτάσιμο δεν αναγνώρισαν τα πέλματά τους…’’(Τ.Π). Επανέρχεται ο προτρεπτικός Θ.Λ. στην ‘‘Προσοχή’’(σσ. 40-41) ‘‘Ας δοκιμάσουμε ν’ αδειάσουμε απ’ τ’ άχρηστα πράγματα/ που μια ζωή ολόκληρη μας σέρνουν απ’ τη μύτη’’. Με τον τρόπο του συνιστά να δώσομε Προσοχή σ’ αυτά ‘‘Είδη πρώτης ανάγκης είναι κι ετούτα’’, που μπορεί ν’ απελευθερώσουν και να εμπλουτίσουν με νόημα κι ομορφιά τη ζωή. Επισημαίνεται υπονομευτικά κι η αναβλητικότητα ‘‘σάμπως να είχαμε άλλες δέκα ζωές να περιμένουν’’. Στο ζήτημα επανέρχεται στην ‘‘Τέχνη’’, ‘‘…αν δείξουμε/ μόνο λίγη προσοχή με την καρδιά μας/ Την κατασπαραγμένη μας καρδιά. / Τίποτε άλλο δεν ζητά η ζωή από μας/ παρά προσοχή και καρδιά μεγάλη’’ (σ. 45).

Στη σύνθεση της ‘‘Μητρικής Γλώσσας’’ στην εξομολογητική διερώτηση ‘‘Για ποιόν γράφω;’’ κι έκφραση αγωνίας για τη γλώσσα και τη γλωσσική υποβάθμιση – έκπτωση των ημερών, δίνει την απάντησή του σε μια ηθικολογική κατάληξη (σσ. 42-44). Μια ηχητική εικόνα αστικού κέντρου, η ‘‘Ανακύκλωση’’ δίνει αφορμή στον Θ.Λ να υπερθεματίσει της απαλλαγής απ’ το περιττό, με Υστερόγραφο για τον ποιητή που, ‘‘τα χιλιοειπωμένα λόγια τα ανακαινίζει/ τα στιλβώνει με νέα λάμψη δροσερή’’ (σ. 46).Και πιο κάτω, με αφορμή ‘‘βουνά τα απορρίμματα, ξεχασμένα από καιρό’’ παρατηρεί παρά δίπλα ‘‘δυό περιστέρια ζουν τρυφερά/ τον έρωτά τους όπως δεν μπορούν πια οι άνθρωποι’’ και άγεται στο ‘‘Ασύνδετα κομμάτια που ζητούν ν’ αποτελέσουν/ μια ζωντανή ολότητα στην ασυνέχεια της κάθε μέρας’’ (σ. 53), για να κορυφώσει στην κατάληξη με τη δική του απάντηση στο μείζον πρόβλημα: ‘‘Πρέπει να ζήσεις τη ζωή απ’ την καλή/ πρέπει να τη ζήσεις κι απ’ την ανάποδη. / Αναγκαστική διπλή πορεία’’ (σ. 54). Στις ‘‘Πέντε ζωές’’ ανάπτυξη σχετικής άποψης ενός σοφού, καταπιάνεται συγκεκαλυμμένα (στο β΄, σ. 50) με τον έρωτα, που δεν ήταν από τα κύρια στοιχεία της ποίησής του. Ενορατική η σύλληψη του (αβίωτου) τελευταίου σταδίου (ε΄, σ. 51).

Κι αμέσως μετά πάλι η εικόνα του δρόμου με τους περιθωριακούς, τους ανθρώπους του υποπρολεταριάτου, με τη συμπονετική ματιά του ΘΛ (Κλίμαξ, σσ. 58-59). Απ’ το ανώνυμο γενικό πλήθος, περνά στη δραματική ιστορία του Πακιστανού Μετανάστη Ευτύχα, που έζησε κι έφυγε ήσυχα κι ανεπαίσθητα ‘‘Μακριά απ’ όλους διδάσκει την απλότητα. Την καρτερία/ την ευγνωμοσύνη. Τη χαρά. Την ανθρωπιά’’ (σ. 60).Ο ΘΛ αφιερώνει και ξεχωριστό ποίημα στην ‘‘Απλότητα’ ’πληττόμενη απ’ την ασχήμια. Στο ίδιο διερωτάται ‘‘Πού πήγε η στροφή προς τα μέσα;’’ Κλείνοντας με τη συνήθη στωική προτροπή του, σημαίνει τη διέλευση διά της στενής οδού της απλότητας ‘‘στη ρίζα των άυλων πραγμάτων/…/ που κάνουν τη νύχτα μέρα και τη ζωή άξια να τη ζήσεις’’ (σ. 69). Με την ‘‘Ψυχή στο στόμα’’ συνθέτει ένα ωραίο ποίημα για τα τζιτζίκια και τον μινυνθάδιο (βραχύχρονο) βίο τους (σ. 61). Με ωραίες εικόνες τρυφερών μνημών αναφέρεται στα όνειρα που, παρά και την αναπόφευκτη επίδρασή τους, ο άνθρωπος αυτοπεριορίζεται (Μέρα τη μέρα, σσ. 63-64).

Με τα συνήθη ασύνδετα σχήματα, ελεγειακά και αιτιολογημένα αναφέρεται στην Ελλάδα που παντού και αταξίδευτους πληγώνει (Αόρατος, σ. 66).Στα ‘‘Εν συντομίᾳ’’, ρεαλιστική και στενάχωρη η εικόνα από ‘‘Νέες και νέους στο δρόμο’’ (σ. 56). Απ’ τη θλίψη που φέρνει η εικόνα του αλλοτριωμένου νέο-Έλληνα, ο ποιητής περνά στην απελπισία της αποδυνάμωσης – υποβάθμισης της θεμελιώδους-κυρίαρχης σχέσης άνδρα και γυναίκας, η ζωή έχει γίνει ανέραστη. Η διαμαρτυρία για το σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα δεν είναι πολιτική, δημοσιογραφική, αλλά οδηγεί στην παραδοχή ‘‘Ανήκουμε στην κοινότητα’’, που επαναλαμβάνει μέσα σε δυο στίχους για να υποβάλλει ευθύνες (σσ. 70-71). Σε συγγενές κλίμα και το ποίημα που ακολουθεί (‘‘Μητέρες’’, σ.72), μια καταγραφή της αυτοαναίρεσης της γυναίκας απ’ την καταβύθισή της σε πολλούς σύγχρονους ρόλους, που μοιραία φέρνουν παραίτηση απ’ τη μητρότητα…

Σε οικολογική ευαισθητοποίηση, ένα πελώριο δέντρο-κέδρος (Γίγαντας στην ακροθαλασσιά, σ. 67) στη θέα του ‘‘μού ’ρχονταν δάκρυα στα μάτια’’ προκαλεί συνειρμούς ενοχών για τη μεταχείριση και των πιο θαυμαστών κι ευεργετικών για τη ζωή μας, στοιχείων της φύσεως απ’ τους ανθρώπους. Η ζοφερά προοπτική του ‘‘Έρχεται η νύχτα’’ εισάγει κατάλληλα στην ‘‘Κλιματική αλλαγή’’, που προκαλεί ο άνθρωπος ‘‘η κορωνίδα της πλεονεξίας’’. Αφού οικτείρει το ανώφελο των αντιδράσεων (πορείες διαμαρτυρίας), προσπαθεί καταληκτικά να αφυπνίσει την ατομική μας ευθύνη στο μείζον αυτό ζήτημα (σ. 77). Από στίχους άμεσης απόδοσης μορφών της φύσης, ο ποιητής περνά σε καλοδιατυπωμένους στίχους καθρέπτες συναισθημάτων προνοίας κι οφειλομένου ενδιαφέροντος. Σε προτρεπτικό τόνο το εξαιρετικό ποίημα ‘‘Όχι’’, μια ανάγκη θέσης ορίων, για εξασφάλιση της θέασης ‘‘μια μέρα ελευθερωμένος/ το καθάριο φως των ουρανών’’ (σ. 73). Αισιόδοξα παρωθητικός στο πόσο εύκολα μπορεί ο άνθρωπος ν’ απαλλαγεί απ’ τις ‘‘Αυταπάτες’’ (σ. 74). Ποιητική συνέχεια-συμπλήρωση ‘‘Το Ευ’’ με τους δυο τελευταίους στίχους να εκτινάσσουν ευφάνταστα το ποίημα (σ. 75).Συνηθίζουν οι ποιητές να γράφουν, με αφόρμηση φωτογραφιών προσώπων, έτσι προήλθε το ποίημα με τον Storm Thorgerson, καλλιτεχνικό διευθυντή και συνεργάτη των Pink Floyd. Ο Θ.Λ συνδέει τη φωτιά με τον πόνο. Με ευχές (αντί προτροπών)διατυπώνει ποιητικά άποψη για τη δυνατότητα διδακτικής επενέργειας του πόνου στη ζωή(σ. 79). Στη2αν ενότητα επιχειρεί ένα άνοιγμα στον κόσμο. Αυτά που συμβαίνουν, δεν τον αφήνουν αμέτοχο, αδιάφορο. Δεν αγνοούνται, αλλ’ εσωτερικοποιούνται, προσεγγίζονται και φωτίζονται με τον τρόπο του Θ.Λ.

   Η 3η ενότητα απαρτίζεται από 4 πεζά κείμενα (τίτλοι: Η σιωπή, Η δημιουργία, Τα αληθινά βιβλία και Το Φως) πιο ενδιαφέρουσα, ίσως η καταγραφή του ‘‘Φωτός’’, στο ίδιο ύφος και περιεχόμενο• ‘‘Ζήσε μες στα ίδια τα πράγματα, όχι στις ιδεολογίες, στα δόγματα, στις θεωρίες και στις αντιλήψεις που έχουμε για τα πράγματα’’ (σ.82)• ‘‘Το φως είναι η ψυχή της Ελλάδας’’, το ανάγει (εξομολογητικά) σε αίτιο επιστροφής του στην πατρίδα και προεκτείνει την ενασχόλησή του και στην 4η: ‘‘Δικαίωμα στο φως, Η δίψα της ουσίας – Διψώ για το καθαρό φως πάνω απ’ τα σύννεφα’’(σσ. 87, 88). Στο ξεχωριστό ποίημα ‘‘Εκ των υστέρων’’ υπάρχουν αυτοκριτικές αποτιμήσεις• ‘‘το δυσκολότερο δεν είναι να δούμε τη ματαιότητα/ αλλά την ανεξάντλητη ομορφιά των πραγμάτων […] Κάθε φορά γυρίζεις με άδεια χέρια από την έφοδο όχι να τα καταλάβεις/ αλλά να τα ζήσεις μέσα σου βαθιά’’ (σ. 89).

Αποτιμήσεις -αναθεωρήσεις στην ‘‘Επιθυμία’’ (σ. 96) και στο ‘‘Στιγμιότυπο’’, με ερωτική εισαγωγική προδιάθεση ‘‘Σήμερα μ’ αγγίζει αλλιώς μια τέτοια ελάχιστη/ αλλά τόσο απέραντη, τόσο τρυφερή στιγμή’’ απάντηση στο τι ‘‘είναι κατά βάθος η ομορφιά’’ και σύνδεσή της καταληκτικά με ‘‘τη Μεγάλη Αγάπη που δεν την ερμηνεύει τίποτα’’ (σ. 90). Το βαθύτατα ανθρωπιστικό υπόστρωμα της ποίησης αναδύεται στην ‘‘Προσευχή’’, όταν ‘‘σε πλημμυρίζει όχι οίκτος ή λύπηση αλλά βαθιά συμπόνια/ για όλα τα ανθρώπινα πράγματα’’ (σ. 91). Στο τριαδικό σχήμα του Νεοπλατωνισμού «μονή, πρόοδος, επιστροφή», σύμφωνα με το οποίον η ιστορία του κάθε όντος εξελίσσεται σε τρία στάδια, μας παραπέμπει το ποίημα ‘‘Παραδοχή’’ (σ. 92). Στην περιπλάνηση της ‘‘Αλήθειας’’ ΙΙ ,‘‘Δεν ξέρουμε αν ο καρπός είναι καρπός/ κι όχι ένα ομοίωμα που γέννησε ο πυρετός του ανθρώπου,/ δεν ξέρουμε αν το ψωμί είναι αληθινό’’ (σ.98).Σ‘‘Το πέρασμα’’,σε τρίστιχες στροφές παρουσιάζεται το κατώφλι εγρήγορσης – ύπνου σε αναλογία με εκείνο ζωής – θανάτου : ‘‘Μετέχοντας αλλά την ίδια στιγμή μένοντας αμέτοχος/ στην κίνηση του κόσμου…’’ (σ. 101). Αφορμώμενος απ’ τη φράση παλαιού αγγλοσαξωνικού ποιήματος (…ANDNEFORHTEDONNA) αναφερόμενη στη μάχη του Μάλντον– ήττα των Άγγλων (951 μ.Χ.), που ο Jorge Luis Borges επέλεξε να χαραχτεί στον τάφο του στη Γενεύη, ο Θ.Λ σχολιάζοντας τη φράση, συνδέει ευφάνταστα- στοχαστικά το φως με τη φλόγα – πυρ (σ. 102). Στ ‘‘Η νίψη των ποδών’’ περιγράφει ποιητικά και σχολιάζει το γνωστό περιστατικό του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου(13:1-30).Πέραν της διδακτικής εσχάτης ταπεινώσεως, ο ποιητής τονίζει την ανάγκη του προσωπικού παραδείγματος ‘‘όχι για να διδάξει,/ αλλά για να δείξει με πόσα πέπλα επίπλαστα,/ με πόσα προσωπεία κρύβουμε την όψη μας’’ (σ. 108) της διάφανης έντιμης ζωής.

    Στο από ετών εγκαθιδρυμένο πλαίσιο γραφής, Η ‘‘Τριλογία’’ είναι ένα ακόμη σκαλί ανεβάσματος προς τα επάνω του Θανάση Λάμπρου. Εδώ δεν επαναλαμβάνει, δεν επιβεβαιώνει απλά τα χαρακτηριστικά της ποίησής του. Διευρύνει τους χώρους της κίνησής του σε πεδία της καθημερινότητας και αφουγκράζεται της μνήμης τα πιο έντονα πρόσφατα ξυπνήματα, με την εμπειρία της γραφής και της ικανής ως τώρα προσωπικής του διαδρομής.

 

 

Θέατρο "ΦΡΥΝΙΧΟΣ" – Καλοκαίρι 2024

 

ΙΟΥΝΙΟΣ

Παρασκευή, 14 /6

"Ελληνο-Γεωργιανή Φιλία" 

Χοροί και τραγούδια από μέλη του Πολιτιστικού Κέντρου ‘ΚΑΥΚΑΣΟΣ’ με παραδοσιακούς χορούς και μουσικά ακούσματα της Γεωργίας.

Καλλιτεχνικό εργαστήριο Ιτέας σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας

Ώρα έναρξης: 20:00

Είσοδος ελεύθερη

Σάββατο 29 /6   

"Μότσαρτ, Τσαϊκόφσκι & Σκαλκώτας στον Ομφαλό της Γης"

Συναυλία Κλασικής Μουσικής με την Athens Philharmonia Orchestra

Διεύθυνση Ορχήστρας: Νίκος Μαλιάρας

Πρόγραμμα:

Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, Μικρή Νυκτερινή μουσική, σε Σολ μείζονα, KV 525

Δημήτριος Λιάλιος, Σερενάτα για έγχορδα

Νίκος Σκαλκώτας, 5 Ελληνικοί Χοροί για έγχορδα

Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκυ, Σερενάτα για έγχορδα σε Ντο μείζονα, op. 48

Οργάνωση: Φεστιβάλ Δελφών 

Ώρα έναρξης: 21:15

Τιμή εισιτηρίων: 10€

Προπώληση: ticketservices

ΙΟΥΛΙΟΣ

Σάββατο 6/7

Θανάση Παπαθανασίου – Μιχάλη Ρέππα "Μπαμπάδες με ρούμι"

Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαθανασίου – Μιχάλης Ρέππας

Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης

Κοστούμια: Έβελυν Σιούπη

Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας

Πρωταγωνιστούν: Βίκυ Σταυροπούλου, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Σοφία Βογιατζάκη, Κωνσταντίνος Γαβαλάς,  Νίκη Λάμη και η Κωνσταντίνα Μιχαήλ

Γενική είσοδος: 20€

Προσφορά τιμή προπώλησης έως 15 Ιουνίου: 17€

Aγορά εισιτηρίων: more.com

Τμήμα Ομαδικών Κρατήσεων: 211 102 6277 & 211 102 6305 (11:00 έως 19:00)

Πέμπτη 11/7

"Παιδική Χορωδία Εθνικής Λυρικής Σκηνής Παρισιού"

Είσοδος ελεύθερη

Τετάρτη 17 /7

Ρομπέρ Τομά "Οκτώ Γυναίκες"

Μετάφραση: Κοσμάς Φοντούκης

Διασκευή-Σκηνοθεσία: Χρήστος Σουγάρης

Σκηνικό – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου

Μουσική: RSN

Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος

Κίνηση: Ερμής Μαλκότσης

Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου

Παίζουν: Υρώ Μανέ, Γιώτα Φέστα, Τάνια Τρύπη, Φωτεινή Ντεμίρη, Ευγενία Δημητροπούλου, Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, Ευγενία Ξυγκόρου, Μαρίζα Τσάρη

Τιμές εισιτηρίων:  20€ και 17€

Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr

Κυριακή 21 /7

Αισχύλου "Ικέτιδες" 

Μετάφραση: Ιωάννης Γρυπάρης

Επεξεργασία κειμένου και δραματουργίας – σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη

Σκηνικά – κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη

Μουσική σύνθεση: Χαράλαμπος Γωγιός

Χορογραφία: Χριστίνα Σουγιουλτζή

Παίζουν (αλφαβητικά): Λυδία Κονιόρδου –Πελασγός, Λουκία Μιχαλοπούλου-Αμυμώνη,

Λένα Παπαληγούρα-Υπερμνήστρα, Άκης Σακελλαρίου-Δαναός, Γιάννης Τσορτέκης-Αιγύπτιος Κήρυκας

Κορυφαία χορεύτρια: Χριστίνα Σουγιουλτζή

Κορυφαίες CHÓRES (αλφαβητικά): Ελένη Βασιλάκη, Κωνσταντίνα Γιαννοπούλου, Γιώτα Δημητρακοπούλου, Φανή Λύκου, Ιόνυ Μοσχοβάκου, Δάφνη Παγουλάτου, Ελένη Πούλιου,

Ελίνα  Σταμοπούλου, Δανάη Στεργίου, Νικολάια Τριανταφύλλου

Κορυφαίες Δραματικής Σχολής Θεάτρου Τέχνης (αλφαβητικά): Νεφέλη Δοδοπούλου, Μυρτώ Καπώλη, Ρένια Κρητικού, Άννα Μωρόγιαννη

Συμπαραγωγή Θέατρο του Νέου Κόσμου – Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά

Ώρα έναρξης: 21:15

Τιμές εισιτηρίων: 22€ κανονικό, 18€ μειωμένο (άνεργοι, φοιτητές, πολύτεκνοι, ΑμεΑ, άνω των 65 ετών).

Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων: more.com

Τετάρτη 24 /7

Ευριπίδη "Ηρακλής Μαινόμενος"

Μετάφραση: Μαίρη Γιόση

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς

Δραματουργική επεξεργασία: Αντώνης Αντωνόπουλος, Δημήτρης Καραντζάς

Μουσική: Φώτης Σιώτας

Σκηνικό: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος

Φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης

Παίζουν: Πυγμαλίων Δαδακαρίδης – Ηρακλής, Γιώργος Γάλλος – Αμφιτρύων, Στεφανία Γουλιώτη – Μεγάρα, Ηρώ Μπέζου – Ίρις, Άννα Καλαϊτζίδου – Λύσσα, Αινείας Τσαμάτης – Λύκος, Νίκος Μήλιας – Θησέας, Φώτης Σιώτας & Δημήτρης Χατζηζήσης – Χορός | Live Μουσική

Χορός: Γιάννης Κλίνης, Γκαλ Ρομπίσα, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Θανάσης Ραφτόπουλος, Αντώνης Αντωνόπουλος   

Προπώληση εισιτηρίων: more.com

Κυριακή 28 /7

Σοφοκλή "Αίας"

Μετάφραση: Νίκος A. Παναγιωτόπουλος

Σκηνοθεσία: Γιώργος Νανούρης

Ερμηνεία: Μιχάλης Σαράντης

Ζωγραφική: Απόστολος Χαντζαράς

Σκηνική επιμέλεια- Φωτισμοί: Γιώργος Νανούρης

Διασκευή – Προσαρμογή Κειμένου: Γιώργος Νανούρης – Μιχάλης Σαράντης

Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Ώρα έναρξης: 21:30

Τιμές εισιτηρίων: 20€ κανονικό και 15€ μειωμένο (φοιτητικό, ανέργων, παιδικό, ΑΜΕΑ, πολυτέκνων)

Προπώληση εισιτηρίων: more.com

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Τρίτη 6/8

Μιγκέλ ντε Θερβάντες "Δον Κιχώτης"  

Θεατρική μεταφορά: Άκης Δήμου

Σκηνοθεσία: Γιάννης Μπέζος

Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς

Κοστούμια:  Ντένη Βαχλιώτη

Μουσική: Βάιος Πράπας

Παίζουν: Βλαδίμηρος Κυριακίδης – Δον Κιχώτης, Θανάσης Τσαλταμπάσης- Σάντσο,   Νάντια Κοντογεώργη- Δουλτσινέα , Παρθένα Χοροζίδου – Μαριτόρνα

Μαζί τους οι: Γιώργος Χατζής, Σταύρος Μαρκάλας, Ελευθερία Κοντογεώργη, Χρήστος Πούλος – Ρένεσης, Γιάννης Βαρβαρέσος, Νικίτα Ηλιοπούλου,Ιωάννα Ανεμογιάννη

Ώρα έναρξης: 21:30

Τιμές εισιτηρίων: 25€ κανονικό και 20€ μειωμένο (φοιτητικό, ανέργων, παιδικό, ΑΜΕΑ, πολυτέκνων)

Προπώληση εισιτηρίων: more.com

Τρίτη 13 /8

Ουίλιαμ Σαίξπηρ "Άμλετ"

Μετάφραση:  Γιώργος Χειμωνάς

Επεξεργασία κειμένου-σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης

Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος

Σκηνικό: Μικαέλλα Λιακατά

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Κινησιολογική Επεξεργασία: Πατρίσια Απέργη

Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος

Παίζουν: Αναστάσης Ροϊλός- Άμλετ, Ιωάννα Παππά, Μιχάλης Συριόπουλος, Θοδωρής Σκυφτούλης, Θανάσης Δόβρης, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Τζένη Καζάκου, Άρης Νινίκας, Δημήτρης Αποστολόπουλος

Τιμές εισιτηρίων: 17€, 18€, 20€, 22 €

Προπώληση: more.com

Σάββατο 17/8

Μολιέρου "Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής"  

Σκηνοθεσία – διασκευή: Αιμίλιος Χειλάκης – Μανώλης Δούνιας

Ελεύθερη απόδοση: Μανώλης Δούνιας

Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς

Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη

Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Κίνηση: Έλενα Γεροδήμου

Παίζουν: Αιμίλιος Χειλάκης, Αθηνά Μαξίμου, Μυρτώ Αλικάκη, Θοδωρής Ρωμανίδης, Νίκος Γκέλια,

Βίκυ Διαμαντοπούλου, Γιώργος Ζυγούρης, Δημήτρης Φιλιππίδης

Γενική είσοδος: 22€, μειωμένο 20€ (για ΑΜΕΑ, Ανέργους, Φοιτητές, άνω των 65 ετών)

Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα και 50 λεπτά

Ηλεκτρονική προπώληση: more.com  

Σάββατο 31 Αυγούστου

Αριστοφάνη "Όρνιθες"  

Μετάφραση: Τάσος Ρούσσος

Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης

Δραματουργική επεξεργασία-διασκευή: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου- Άρης Μπινιάρης

Σκηνικά-κοστούμια: Πάρις Μέξης

Μουσική σύνθεση: Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης

Κινησιολογία: Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου

Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας

Μάσκες Χορού: Δήμητρα Καίσαρη

Παίζουν: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος- Πεισθέταιρος, Γιώργος Χρυσοστόμου-Ευελπίδης, Κώστας Κορωναίος –Έποπας, Στέλιος Ιακωβίδης-Χρησμολόγος/Προμηθέας, Κωνσταντίνα Τάκαλου Ποιήτρια/ Ίρις, Ερρίκος Μηλιάρης- Μέτων/Ηρακλής,  Μάριος Παναγιώτου- Επίτροπος/Ποσειδώνας, Θανάσης Ισιδώρου-Συκοφάντης 

Χορός: Μιχάλης Βαλάσογλου, Θανάσης Ισιδώρου, Τάσος Κορκός, Σοφία Κουλέρα, Αυγουστίνος Κούμουλος, Μαρία Κυρώζη, Κυριάκος Σαλής, Αλεξία Σαπρανίδου, Ειρήνη Τσέλλου

~ Σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου ~

Ώρα έναρξης: 21:00

 Γενική είσοδος: 23€, μειωμένο 20€ (για φοιτητές ,ανέργους, ΑΜΕΑ, άνω των 65 ετών) 

πηγή: https://eccd.gr/nea/theatro-frynichos-kalokairi-2024/

Η καταλανική κουλτούρα γοητεύεται από τον ποιητή Καβάφη

 

ΠΡΩΤΗ ΠΛΗΡΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ ΣΤΑ ΚΑΤΑΛΑΝΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ EUSEBI AYENSA

Ο ελληνιστής EusebiAyensa εκδίδει τα «Άπαντα» του νεοέλληνα ποιητή Καβάφη, συγγραφέα με αξιοσημείωτη επιρροή στην Καταλονία.

Του Joan Safont Plumed για το VilaWeb.cat

Μετάφραση, Γιάννης Κολιαβάς

    

Δεν θα μπορούσε ο νεοέλληνας ποιητής -ή Έλληνας, όπως θέλει να αυτοπροσδιορίζεται- Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης, που πέθανε στην Αλεξάνδρεια το 1933, να φανταστεί ότι ένα από τα ποίημά του, η «Ιθάκη», θα γινόταν χάρη στον τραγουδιστή – και σήμερα πρόεδρο της Καταλανικής Εθνοσυνέλευσης – Lluís Llach, μυθική μεταφορά της εθνικής απελευθέρωσης της Καταλονίας. Είναι σαφές ότι ο Llach γαλβάνισε το ποίημα με τους ανέμους της ελπίδας το 1975 - προσθέτοντας πολύ πιο πολιτικοποιημένες στροφές και, περιέργως, αλλάζοντας τον τονισμό  του ονόματος του νησιού - από μερικούς στίχους του παλιού ποιητή που έχουν εμπνεύσει αρκετούς μουσικούς, από τον Ιταλό LucioDallaως τον Βάσκο FerminMuguruza, περνώντας από τον ΑνδαλουσιανούςNiñosMutantes. Ήταν όμως ένας ιδιόρρυθμος επαναστάτης ποδοσφαιριστής, ο OleguerPresas, που το πέταξε στη γιορτή του πρωταθλήματος, που κέρδισε η ποδοσφαιρική ομάδα της Barcelona το 2006. Ένας ασυνήθιστος εορτασμός. 

       

 Εν μέσω αδέξιων και κλισέ λόγων, η ποίηση. Η ποίηση του Καβάφη, του Llach ή τουMuguruza, που η φράση τους φαίνεται να είναι αυτή που χρησιμοποίησε ο παίκτης της Sabadell: «Ναι, ακόμα κι αν μας λένε ονειροπόλους, συνεχίζουμε να βαδίζουμε προς την ουτοπία. Συνεχίζουμε να προχωράμε προς την Ιθάκη». Γεγονός είναι ότι η διαδικασία της ανεξαρτησίας υιοθέτησε αυτή την κραυγή ως δική της, στους λυρικούς καιρούς των ναυτικών μεταφορών. Ο ίδιος ο Καβάφης είχε ξεκαθαρίσει το νόημα σε κάποια κείμενα. Σε συνέντευξή του είπε: «Το νόημα αυτού του ποιήματος είναι απλό και ξεκάθαρο: ο άνθρωπος στη ζωή του, ενώ επιδιώκει έναν στόχο (Ιθάκη), πετυχαίνει εμπειρίες, γνώσεις και, συχνά, αγαθά ανώτερα αυτού του στόχου. Μερικές φορές αυτή την Ιθάκη, όταν φτάνει στο τέλος των προσπαθειών του, τη βρίσκει φτωχή, κατώτερη από ό,τι περίμενε, αλλά παρόλα αυτά, η Ιθάκη δεν τον έχει εξαπατήσει γιατί «ξέρει πώς θα τα κατάφερε, με τόση πείρα, / θα έχει καταλάβει τι σημαίνει η Ιθάκη». Και, πρόσθεσε: «Δεν περιορίζεται στην τέχνη, αλλά σε οποιονδήποτε στόχο προτείνουμε: να ξεκινήσουμε την πολιτική, στον κόσμο της επιστήμης, να ξεκινήσουμε την τέχνη και να το κάνουμε ευγενικά, κοινωνικά, να την ξεκινήσουμε με ευγενή τρόπο, κυριολεκτικά και ηθικά. Είναι η εμπειρία που αποκτάς στην πορεία, οι ελπίδες που τρέφεις, οι ευτυχισμένες μερικές επιτυχίες, οι ευχάριστες ώρες απολαμβάνοντας τη δόξα της επιτυχίας, το γεγονός να κοιτάς ψηλά σε μακρινά ορόσημα. Η Ιθάκη δεν είναι απαραίτητα κακή, αλλά είναι φτωχή σε σύγκριση με αυτό που φανταζόσουν».

Ο πρωτοπόρος, ο Riba

    Μπόρεσα να διαβάσω αυτές τις εξηγήσεις του ποιήματος στην πρόσφατη πλήρη μετάφραση της ποίησης του Καβάφη από τον ελληνιστή EusebiAyensa, ένα λογοτεχνικό μνημείο στο οποίο ήθελα να αναφερθώ εδώ και καιρό σε αυτό το Mirador. Η δημοσίευση σε δύο τόμους των Απάντων της καβαφικής ποίησης (εκδόσειςFlâneur) θα ήταν από μόνη της είδηση, γιατί για πρώτη φορά όλα τα αρχειακά υλικά και η πιο ενημερωμένη βιβλιογραφία του ποιητή, που πέθανε πριν από ενενήντα χρόνια, είναι που ελήφθη υπόψη, του οποίου το αρχείο φυλασσόταν με ζήλο και καχυποψία. Αλλά, επιπλέον, το έργο ζωής του καθηγητή Ayensaενσωματώνεται σε μια παράδοση εκτίμησης, αγάπης και θαυμασμού για τον ποιητή από την Αλεξάνδρεια, μια παράδοση που μετρά ήδη περισσότερα από εξήντα χρόνια. Ξεκίνησε από τον πιο Έλληνα σύγχρονο άνθρωπο των γραμμάτων μας, τον CarlesRiba, με μια μετάφραση που εκδόθηκε μεταθανάτια, το 1962, και που ο ίδιος ο Ayensa αναδημοσίευσε και μελέτησε δαψιλώς.  

       Το ενδιαφέρον του Ribaγια τη νεοελληνική ποίηση, ο οποίος το 1927 είχε επισκεφθεί το Βασίλειον της Ελλάδος με τη σύζυγό του, ClementinaArderiu, άργησε και γνώρισε τον Καβάφηχάρη στην Ελληνίδα ΙσπανίστριαΙουλία Ιατρίδη, η οποία του έδωσε το πρωτότυπο κείμενο στα νέα ελληνικά, και η οποία τον ενθάρρυνε να μεταφράσει τον Καβάφη, παρουσιάζοντας τα εξήντα έξι κανονικά ποιήματα. Είναι ευρέως γνωστό, και ο Ayensa το θυμάται, ότι ο Ribaάμβλυνε όποτε ήταν δυνατόν τον ερωτισμό των ποιημάτων και ακόμη και το πιο ανοιχτά ομοφυλοφιλικό νόημα. Επέμεινε ο JoanTriadú, ο επιμελητής αυτού του τόμου - με σχέδια του JosepMariaSubirachs - όταν διαβεβαίωνε: «Στην επιλογή των ποιημάτων ο μεταφραστής πίστευε ότι οφειλόταν τόσο στα γούστα του σημερινού αναγνώστη όσο και στις συγγένειές του», και πρόσθεσε -εκκλησιαστικά ηθικολογώντας-: «Εσκεμμένα απέρριψα εκείνες τις περιοχές του ερωτικού κόσμου του Καβάφη που θα μπορούσαν να γίνουν δεκτές μόνο με έντονη βία μεταξύ μας».

     Στο ενδιαφέρον του Ribao συνάδελφος και θαυμαστής του GabrielFerrater έπαιξε επίσης ρόλο. «Ήμουν εγώ που, πρέπει να ήταν πριν από επτά ή έξι χρόνια, ενημέρωσα τον Ribaγια τις μεταφράσεις του Καβάφη που είχε δημοσιεύσει η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ στα περιοδικά Mesuresκαι Fontaine (τότε δεν είχε ακόμη εκδοθεί ολόκληρος ο τόμος). Ο Riba είχε το πρωτότυπο κείμενο, αλλά, πριν καταλάβει αν θα τον ενδιέφερε, και δεν καταλάβαινε λίγα από τα νέα ελληνικά, δεν είχε βάλει σκοπό να το αποκρυπτογραφήσει. Ενθουσιάστηκε αμέσως, και άρχισε να μελετά τη γλώσσα», έγραψε στη Serrad'Or. Ωστόσο, ο Ferrater θα επηρέαζε ακόμη περισσότερο, χάρη σε αυτή τη γαλλική εκδοχή που είχε φέρει όταν επέστρεψε από τη γαλλική εξορία, στην ανάγνωση που έκανε ο μικρότερος αδελφός του, Joan, ο οποίος στην εκδοχή του Lespoesies de C. P. Cavafis, γράφει: «Ήταν, επομένως, με αυτά τα συνολικά είκοσι πέντε έργα του που σύντομα μπόρεσα να πάρω μια αρκετά επαρκή ιδέα για το είδος του ποιητή που ήταν ο Καβάφης και επίσης, φυσικά, του τεράστιου ενδιαφέροντός του, εξαιρετικός από πολλές απόψεις, και περισσότερο τότε παρά τώρα στο βαθμό που ήταν ήδη δυνατό, για να το πούμε με τα λόγια του Riba, «να δούμε νικημένο με τον ελληνικό τρόπο, με τη δύναμη της ζωτικότητας, μια ζωτικότητα που γίνεται θηριώδης, και τη δύναμη του φωτός, ένα αγνό φως που δεν παραδέχεται την εξαπάτηση, τον μοντερνισμό και το συναισθηματικό του μπιχλιμπίδι». Όπως και να έχει, ο JoanFerraté κατέληξε να μεταφράζει τα κανονικά ποιήματα και δεκατρία από αυτά που είχαν απομείνει στο αρχείο του ποιητή, με την κατηγορία «αποκλειστικά». 

Μια μακρά γενεαλογία Καβαφικών

        Στο μεταξύ, είχε συνεχίσει το έργο του Riba, σε ό,τι δεν είχε δει αυτός στην καρδιά της μετάφρασής του, μια από τις πιο συναρπαστικές πολιτιστικές προσωπικότητες, ο καθηγητής EudaldSolà, λόγιος ειδικός στη βυζαντινή και νεοελληνική λογοτεχνία και πολιτισμό και επίσης γνωστός με το ψευδώνυμοAlexis E. Solà. Συνένοχος του SalvadorEspriu, πρώην επικεφαλής της υπηρεσίας Πολιτιστικών Σχέσεων της Generalitat, έγινε πρόξενος της Κύπρου και θα σημάδευε μαθητές και φίλους. Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο που έγραψε η πολύπαθη CarmeJunyent ή, λοιπόν, να πάτε κατευθείαν στο "EnsveiemaFolegandros", (τα λέμε στη Φολέγανδρο) του φίλου της Llach:

«Τα χαρτιά θα έχουν μείνει ανοιχτά

πάνω στο τραπέζι που ίσως

σε περιμένει ακόμα σε μια αβέβαιη επιστροφή.

O παλιός Καβάφης και επίσης

ο Ποιητής σου που στο Αλγκέρο

μας συγκίνησε πέρα ​​από την καρδιά μας».

    Επίσης στον Solà, η Joan Margarit του αφιέρωσε το Conversaa Alexandria, εγγεγραμμένο σε μια Καβαφική γενεαλογία που περιλαμβάνει περισσότερους μεταφραστές, όπως ο Antoni Avelllà και ο Bartomeu Garcés. Μουσικοί, όπως ο Llach που αναφέραμε στην αρχή - που μελοποίησε το "Elvell" (ο γέρος) - ή τη Marina Rossell, ποιητές όπως οι Feliu Formosa, Narcís Comadira, Francesc Parcerisas, Manuel Forcano, Enric Sòria και Jordi Julià και ο Ferrater, φυσικά. Όσον αφορά την αφήγηση, η Maria ÀngelsAnglada αφιέρωσε σε αυτήν τον μεταθανάτιο τόμο διηγημάτων της Nitde 1911(νύχτα του 1911) και, στα ισπανικά, ο Terenci Moix χρησιμοποίησε έναν από τους στίχους για τον τίτλο του μυθιστορήματός του Nodigasquefueunsueño (μην πεις ότι ήταν όνειρο), με τον οποίο κέρδισε το βραβείο Planeta. Είναι το «El DéuabandonaAntoni» (Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον), προσωπικά το αγαπημένο μου από όλα όσα έγραψε ο  Αλεξανδρινός ποιητής, αυτός που ο JosepPla τον αποκάλεσε «ειδωλολατρικό, ανεστραμμένο, πατριώτη, ελεγειακό, λιμπιντινικό και πολυθεϊστικό νεοέλληνα ποιητή της σύγχρονης Ελλάδας, που έζησε σχεδόν όλη του τη ζωή στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου».

https://www.vilaweb.cat/noticies/la-cultura-catalana-seduida-pel-poeta-kavafis/

Έκθεση Pablo Picasso

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΕΛΦΩΝ

ΕΚΘΕΣΗ

PABLO PICASSO

 Ο ιδιοφυής αγωνιστής της τέχνης και της δημοκρατίας

μέσα από σπάνιες αφίσες και κεραμικά του

 Tο Σάββατο 11 Μάϊου 2024 και ώρα 19:00 εγκαινιάζεται η έκθεση PABLO PICASSO. Ο ιδιοφυής αγωνιστής της τέχνης και της δημοκρατίας μέσα από σπάνιες αφίσες και κεραμικά τουστις εγκαταστάσεις του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών (Ε.Π.Κε.Δ.) στους Δελφούς.

 Την Κυριακή 12 Μαΐου, στις 10:30 θα πραγματοποιηθεί Στρογγυλή Τράπεζα με θέμα «Πάμπλο Πικάσο, ο μεγάλος ανανεωτής της τέχνης του 20ου αιώνα», με  τους Παναγιώτη Ροϊλό, Πρόεδρο του Ε.Π.Κε.Δ., Ερατώ Χατζησάββα, Πρύτανη Α.Σ.Κ.Τ, Συραγώ Τσιάρα, Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μιχάλη Αρφαρά, χαράκτη και ζωγράφο, Μαρίτσα Τραυλού, κεραμίστρια και Τάκη Μαυρωτά, θεωρητικό και κριτικό της Τέχνης.

 Την Κυριακή 26 Μαΐου και  ώρα  11:30  στο Αμφιθέατρο του Συνεδριακού Κέντρου η σπουδαία  ηθοποιός ,σκηνοθέτης,σεναριογράφος και συγγραφέας παιδικών βιβλίων Κάρμεν Ρουγγέρη μαζί  με την Χριστίνα Κουλουμπή ηθοποιό, σκηνογράφο ενδυματολόγο,αφηγούνται το  παραμύθι   Μια Κυριακή με τον Πικάσο εμπνευσμένο από τη ζωή του μεγάλου ζωγράφου των εκδόσεων ΑΜΜΟΣ.

Στην έκθεση του Ε.Π.Κε.Δ, στον ομφαλό της γης, θα παρουσιαστούν πενήντα πέντε σπάνιες, αυθεντικές αφίσες που φιλοτέχνησε ο PabloPicasso, με την τεχνική της λιθογραφίας, της χαλκογραφίας, του λινόλεουμ και αρκετές από τις οποίες έχει υπογράψει. Όλες οι αφίσες της έκθεσης ανήκουν στο συλλέκτη και γνώστη του χαρακτικού έργου του Picasso, WernerRöthlisberger, ο οποίος έχει στην κατοχή του διακόσιες πενήντα πρωτότυπες αφίσες του Picasso, μια παγκοσμίου φήμης συλλογή, η οποία έχει παρουσιαστεί με επιτυχία στην Ελβετία και τώρα εκτίθεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.Παράλληλα, θα εκτεθούν είκοσι αντιπροσωπευτικά κεραμικά του Picasso, που είναι το ίδιο πολύτιμα στην εκφραστική τους δύναμη, όπως το εκπληκτικό βάζο με τον αποφασισμένο ταυρομάχο να σκοτώνει τον μανιασμένο ταύρο και τους θεατές της αρένας να παρακολουθούν τις στιγμές ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο. Επίσης, τα πιάτα και τα κανάτια του μαρτυρούν το πάθος του για την γήινη και ταπεινή ύλη του πηλού και την τέχνη της κεραμικής. 

 Ο Πρόεδρος του Ε.Π.Κε.Δ., καθηγητής του Χάρβαρντ, Παναγιώτης Ροϊλός, αναφέρει για τον Πάμπλο Πικάσο (1881-1973) ότι είναι «μία από τις εμβληματικότερες μορφές της νεοτερικής τέχνης που σφράγισε ανεξίτηλα όχι μόνο τα φορμαλιστικά χαρακτηριστικά των εικαστικών τεχνών με τις οποίες ασχολήθηκε (ζωγραφική, γλυπτική, κεραμική, χαρακτική, κολάζ) αλλά και τους τρόπους με τους οποίους κορυφαίοι εκπρόσωποι του ευρωπαϊκού και ευρύτερα του παγκόσμιου πολιτισμού τον εικοστού αιώνα θα προσέγγιζαν (καλλιτεχνικά και στοχαστικά) θέματα αισθητικά, πολιτικά και κοινωνικά. Ποτέ πια μετά τον επαναστατικό, ως προς την αισθητική του, πίνακά του που είναι γνωστός με τον σεμνότυφο (παρά με τον αρχικό του, τον επιλεγμένο από τον ίδιο τον Πικάσο) τίτλο LesDemoisellesd’Avignon (1907), οι Ευρωπαίοι καλλιτέχνες δεν θα αντικρίσουν τον κόσμο ξανά με τα ίδια μάτια…».

 Ο Διευθυντής του Ε.Π.Κε.Δ., καθηγητής του Παντείου, Ανδρέας Γκόφας, αναφέρει ότι: «Η διοργάνωση αυτής της έκθεσης, με αφορμή τον φετινό εορτασμό των πενήντα ετών από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας, συνδέεται άμεσα με την καταστατική αποστολή του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, η ίδρυση του οποίου το 1977 αποτέλεσε μια σημαντική πρωτοβουλία της μεταπολιτευτικής περιόδου. Αποτελεί δε λαμπρή συνέχεια του πολυετούς εικαστικού προγράμματος του Κέντρου το οποίο εγκαινιάστηκε το 1988 με την Διεθνή Συνάντηση «Οι Εικαστικές Τέχνες στο τέλος του 20ου αιώνα». Ελπίζουμε οι επισκέπτες της έκθεσης να εμπνευστούν από το έργο του Πικάσο, η επιρροή του οποίου εκτείνεται πολύ πέρα από τη σφαίρα της τέχνης, διαμορφώνοντας την αντίληψή μας για τη δημοκρατία και την ιδιότητα του πολίτη στον σύγχρονο κόσμο, και να ευεργετηθούν από την επίσκεψή τους σε αυτή την ασύλληπτης φυσικής ομορφιάς και διαχρονικής πνευματικής ακτινοβολίας εστία του Κέντρου Δελφών».

 Ο επιμελητής της έκθεσης Τάκης Μαυρωτάς επισημαίνει:«Οι αφίσες του Picasso αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του χαρακτικού του έργου και η πληθωρική του προσωπικότητα τον οδήγησε στο να μπορεί συνεχώς να δημιουργεί νέα έργα, χωρίς να αντιγράφει τον εαυτό του και, ταυτόχρονα, με την ευρυμάθειά του να ορίζει βαθιές τομές στην εξέλιξη της τέχνης. Οι λιθογραφικές, χαλκογραφικές και σε λινόλεουμ αφίσες του, εκφράζουν μια δυνατή οπτική επαλήθευση της ποίησής του για την τέχνη και τη ζωή. Οι αφίσες ήταν το μέσο για να μεταφέρει τα δικά του μηνύματα για την ειρήνη και τη δημοκρατία, την τέχνη και τη ζωή. Αφίσες που πάντα οπτικοποιούν μια είδηση, ένα μήνυμα, ένα γεγονός και είναι ισοδύναμης αξίας των σχεδίων και των χαρακτικών του με την αξιοποίηση της αισθητικής του καθαρού περιγράμματος και της ακρίβειας. Οι διαστάσεις των γραμμάτων, το σχέδιο τους – πεζά ή κεφαλαία –με το προσωπικό καλλιτεχνικό του ύφος είναι ευανάγνωστα, αφού άλλοτε χρησιμοποιεί μόνο κεφαλαία ευδιάκριτα γράμματα και άλλοτε αξιοποιεί τη χειρόγραφη γραφή του σαν να πρόκειται για ένα προσωπικό γράμμα ή μια ιδιωτική πρόσκληση. Έτσι, καταφέρνει, με τις ιδιομορφίες του γραφικού του χαρακτήρα να επιβάλει στον αναγνώστη  μια άμεση προσωπική μετάδοση του μηνύματός του στον θεατή […] 

 Η έκθεση συνοδεύεται από πολυσέλιδο κατάλογο με όλα τα εκτιθέμενα έργα και θεωρητικά κείμενα των Παναγιώτη Ροϊλού και Τάκη Μαυρωτά, που προσεγγίζουν την τεράστια προσφορά του στην χαρακτική και την κεραμική.Παράλληλα, θα πραγματοποιηθούν προγραμματισμένες ξεναγήσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της έκθεσης η οποία υποστηρίζεται με QRCODE σήμανση γι’ αυτό το λόγο θα είναι απαραίτητη η χρήση ακουστικών SMARTPHONES.

 

link φωτογραφιών

https://bit.ly/delphi-picasso

Διάρκεια έκθεσης 11 Μαΐου – 10 Ιουνίου 2024

Ώρες λειτουργίας έκθεσης:    Δευτέρα - Παρασκευή  08:00-21:00

                                                  Σάββατο  - Κυριακή     10:00-18:00

 

 

 

 

1.Είσοδος Έκθεσης 5 ευρώ

2.Είσοδος Ελεύθερη σε Παιδιά έως 12 ετών

3.Κυριακή 26 Μαΐου ώρα 11.30 «Μια Κυριακή με τον Πικάσο»  Είσοδος 10 ευρώ.

  (Συμπεριλαμβάνεται η Έκθεση)

  Παιδιά έως 12 ετών είσοδος 5 ευρώ. (Συμπεριλαμβάνεται η Έκθεση)

 

 

 

                                                                                 Από το Γραφείο Τύπου Ε.Π.Κε.Δ.