Εκατό χρόνια από τη γέννηση του J.D. Salinger

  Τζερόμ Ντέιβιντ Σάλιντζερ (Jerome David "J.D. Salinger, (1 Ιανουαρίου 1919 - 27 Ιανουαρίου 2010) ήταν Αμερικανός συγγραφέας ο οποίος διακρίθηκε σε νεαρή ηλικία. Παρά την αναγνώριση που κέρδισε, πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του σε απομόνωση για παραπάνω από μισό αιώνα. Κυκλοφόρησε το τελευταίο βιβλίο του το 1965 και έδωσε την τελευταία του συνέντευξη το 1980.

Ο Σάλιντζερ μεγάλωσε στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης και ξεκίνησε την συγγραφική του σταδιοδρομία γράφοντας σύντομες ιστορίες κατά την περίοδο όπου παρακολουθούσε μαθήματα στο γυμνάσιο. Αρκετά από αυτά δημοσιεύτηκαν μετέπειτα στο φιλολογικό περιοδικό "Story" στις αρχές της δεκαετίας του 1940, πριν ο Σάλιντζερ υπηρετήσει στον στρατό κατά την διάρκεια του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1948, το διήγημα του με τίτλο "A Perfect Day for Bananafish" (Ιδανική μέρα για μπανανόψαρα) δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "The New Yorker", το οποίο δημοσίευσε και πολλά μετέπειτα έργα του.
 

Ο Σάλιντζερ άξιζε και με το παραπάνω να εισέλθει στο Πάνθεον των μεγάλων συγγραφέων. Το 1951, σχεδόν μετά τον απόηχο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το διήγημα του με τίτλο: "The Catcher in the Rye" (Ο φύλακας στη σίκαλη) έγινε αμέσως με την κυκλοφορία του μεγάλη επιτυχία. Γιατί, στο πρόσωπο του ήρωά του Χόλντεν Κόλφιλντ, ο Σάλιντζερ κατόρθωσε να μετουσιώσει έναν συμβολικό ανθρώπινο τύπο σε πανανθρώπινο σύμβολο και συμπεριφορά, εμφυσώντας μέσα στο πρότυπο τούτο όλα τα χαρακτηριστικά της σκέψης και της συμπεριφοράς πάνω και πέρα από ιστορικούς χρόνους, συγκεκριμένες εποχές και μεμονωμένες χώρες. 

  Ο Χόλντεν Κόλφιλντ είναι ένας 16χρονος, που μετά την αποβολή του από το καλό ιδιωτικό σχολείο όπου φοιτούσε, βρίσκεται ν’ αλητεύει μόνος του στη Νέα Υόρκη, μη θέλοντας να επιστρέψει νωρίτερα στο πατρικό του για τις διακοπές των Χριστουγέννων και προδοθεί. Ο Χόλντεν στην περιπλάνησή του συναντά όλους τους τύπους ανθρώπου, κρίνει τον περίγυρό του, αγχώνεται και οργίζεται. Είναι το πρότυπο του αγοριού που θα μπορούσε να είναι φυσιολογικό κι όμως δεν είναι: ο κόσμος όλος του είναι αντιπαθής, οι συνομίληκοί του είναι ψεύτικοι και οι καθηγητές του δουλικοί υπαλληλίσκοι, που επικυρώνουν και παγιώνουν απλώς τις συμπεριφορές τους αυτές. Αλλά πως είναι δυνατόν, τούτος ο αγχωμένος έφηβος να μην μπορεί να βρει την ηρεμία ενώ ζει σε μία κοινωνία και σε μία εποχή που βρίσκονται στον κολοφώνα της ευημερίας τους; Αυτό είναι ένα ερώτημα που το δυτικό σύστημα έχει αρχίσει να εμπνέει στους ανήσυχους έφηβούς του ήδη πολύ πριν από την έκρηξη της γενιάς του ’68.

Πώς ξεκίνησε, αλήθεια, όλη αυτή η «βιομηχανία του Σάλιντζερ», όπως τη χαρακτήρισε κάποτε ο κριτικός Τζορτζ Στάινερ; Με ένα γράμμα του 21χρονου τότε Τζερόμ προς έναν φίλο του, όπου ανέφερε ότι εργάζεται σε ένα "αυτοβιογραφικό" μυθιστόρημα. Τρεις δεκαετίες αργότερα, στη μοναδική συνέντευξη που έδωσε ποτέ - στη 16χρονη μαθήτρια Λυκείου Τζόις Μέιναρντ - ο συγγραφέας έλεγε: "Η παιδική μου ηλικία έμοιαζε αρκετά με του παιδιού στον "Φύλακα". Οι συγγραφείς πάντοτε αυτοβιογραφούνται, ορίζει ο άτυπος κανόνας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χωρίζει άβυσσος τον Σάλιντζερ από τον Κόλφιλντ. Εκτός άλλων, ο πρώτος είναι ένας βετεράνος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (υπηρέτησε τη θητεία του από την D-Day ώς την πτώση του Βερολίνου) με μισοεβραϊκή,

μισοκαθολική κουλτούρα. Αλλά όπως και ο ήρωάς του, ήταν κι αυτός αρχηγός στην ομάδα ξιφασκίας του γυμνασίου του. Για να περάσουμε, όμως, στην πιο σημαντική ομοιότητά τους, φαίνεται πως και ο Σάλιντζερ είχε βιώσει την έλλειψη στοργής μέσα σ' έναν δυσνόητο κόσμο και τουλάχιστον μία ψυχολογική κατάρρευση μετά τον Πόλεμο.
Η επιτυχία που γνώρισε με το διήγημα αυτό έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του, κάτι που ο Σάλιντζερ αποστρεφόταν, και ως αποτέλεσμα αποξενώθηκε και δημοσίευε νέα έργα όλο και σπανιότερα.

 Τα επόμενα διηγήματα του ήταν το "Nine Stories" (Εννέα ιστορίες) το 1953, το "Franny and Zooey" (Φράνι και Ζούι) το 1961, και το "Raise High the Roof Beam, Carpenters and Seymour: An Introduction" (Ψηλή σηκώστε στέγη, ξυλουργοί. Σίμορ, συστατικά στοιχεία) το 1963. Το τελευταίο του δημοσιευμένο γραπτό, ήταν μια νουβέλα με τίτλο "Hapworth 16" το 1924, η οποία δημοσιεύτηκε από το περιοδικό "The New Yorker" στις 19 Ιουνίου του 1965.

Πέθανε από φυσικά αίτια στις 27 Ιανουαρίου 2010, στο σπίτι του στο Νιού Χάμσαϊρ. Τον Νοέμβριο του 2013, τρία ακυκλοφόρητα διηγήματά του κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο για μικρό χρονικό διάστημα, με μια από τις ιστορίες, "The Ocean Full of Bowling Balls", να πιθανολογείται πως ασχολείται με τα γεγονότα πριν από αυτά που περιγράφονται στο "Ο φύλακας στη σίκαλη".

"Αποφάσισε ότι το καλύτερο πράγμα για το γράψιμο ήταν να μην έχει αλληλεπιδράσεις με άλλους ανθρώπους, ιδιαίτερα της λογοτεχνίας. Δεν ήθελε να εμπλέκεται σε "παιχνίδια", προτιμούσε, όπως ενθάρρυνε κάθε επίδοξο συγγραφέα, να βασίζεται στις δυνάμεις του" δηλώνει ο γιος του Ματ Σάλιντζερ στον "Guardian", ενώ επισημαίνει ότι ο πατέρας του δεν σταμάτησε ποτέ να γράφει και ένας μεγάλος όγκος δουλειάς είναι έτοιμος σύντομα να δει το φως της δημοσιότητας.
Όπως επισημαίνει ο Ματ, "Ο Τζ. Ντ. Σάλιντζερ είχε πολλές ιδέες και σκέψεις... Οδηγούσε το αυτοκίνητό του και το σταματούσε στην άκρη για να γράψει κάτι και να γελάσει με τον εαυτό του -μερικές φορές μού το διάβαζε, μερικές φορές όχι, ενώ πάνω σε κάθε καρέκλα του σπιτιού είχε κι ένα σημειωματάριο".

               διαβάστε απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Σάλιντζερ

                                         "Ο φύλακας στη σίκαλη"

  ...Η Φοίβη, η μικρή τετραπέρατη αδελφή του Χόλντεν Κώλφηλντ, συνομιλεί με τον μεγαλύτερο αδελφό της που έχει τρυπώσει κρυφά μια νύχτα στο πατρικό τους. Η ίδια έχει αντιληφθεί ότι τον έδιωξαν και πάλι από το σχολείο και αγανακτισμένη ζητάει να μάθει αν υπάρχει κάτι που να του αρέσει στον κόσμο.

 «Θα σε σκοτώσει ο μπαμπάς» μου λέει. «Θα σε σκοτώσει». Εγώ ούτε που την πρόσεχα όμως. Άλλο σκεφτόμουνα εγώ – μια τρέλα. «Ξέρεις τι θα ‘θελα;» της λέω. «Ξέρεις τι διάολο θα ‘θελα να γίνω; Λέω, ας πούμε, άμα ήτανε στο χέρι μου;».

«Τι; Μη λες παλιόλογα».

«Ξέρεις ένα τραγούδι που λέει όταν κορμί πιάνει κορμί, στη σίκαλη, στα στάχια; Ε, θα ‘θελα -».

«Οταν κορμί σμίγει κορμί, στη σίκαλη, στα στάχια» μου λέει η δικιά μου. Ποίημα είναι. Του Ρόμπερτ Μπερνς» […]

 «Εγώ νόμιζα πως λέει όταν κορμί πιάνει κορμί» της λέω. Αλλά τελοσπάντων, φαντάσου παιδάκια, όλο παιδάκια, που θα ‘ναι σ’ ένα μεγάλο χωράφι με σίκαλη και που θα παίζουνε ξερωγωκάτι, ένα παιχνίδι. Μιλάμε, χιλιάδες παιδάκια, κι εκεί γύρω να μην είναι κανείς – κανένας μεγάλος, λέω δηλαδή – μονάχα εγώ. Κι εγώ θα στέκομαι άκρη άκρη σ’ ένα ξεκούδουνο γκρεμό. Και η δουλειά μου εμένα θα ‘ναι να τα πιάνω εκεί που θα κοντεύουνε να πέσουνε στον γκρεμό – λέω, ας πούμε, εκεί που τρέχουνε και που δεν βλέπουνε πού πάνε, εγώ θα πρέπει να πετιέμαι από κάπου και να τα πιάνω. Μόνο αυτό θα ‘κανα όλη μέρα. Θα ‘μουνα ξερωγώ στη σίκαλη, στα στάχια, ο πιάστης. Τελείως παράνοια είναι, και το ξέρω, αλλά μόνο αυτό θα ‘θελα εγώ στο βάθος βάθος. Το ξέρω που είναι παράνοια».

Η δικιά μου έκανε ώρα να μιλήσει. Κι ύστερα, όταν μίλησε, είπε μόνο «Ο μπαμπάς θα σε σκοτώσει».

«Σκασίλα μου κι αν με σκοτώσει» της λέω […]

Rebel In The Rye / Επαναστάτης στη Σίκαλη

Ο κόσμος του θρυλικού συγγραφέα Τζ. Ντ. Σάλιντζερ μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη, σε αυτή την αποκαλυπτική ματιά στις εμπειρίες που διαμόρφωσαν έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους, αμφιλεγόμενους και αινιγματικούς συγγραφείς των καιρών μας. Τοποθετημένο χρονικά στο πολύχρωμο κάδρο της Νέας Υόρκης των μέσων του 20ου αιώνα, το «Επαναστάτης στη Σίκαλη» ακολουθεί τον νεαρό Σάλιντζερ (Νίκολας Χουλτ), ενόσω αυτός προσπαθεί να βρει τη «φωνή» του, φλερτάρει με τη διάσημη κοσμική Ούνα Ο’Νιλ (Ζόι Ντόιτς) και πολεμά στις πρώτες γραμμές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτές είναι οι εμπειρίες που θα διαμορφώσουν τη δημιουργία του αριστουργήματός του, «Ο Φύλακας στη Σίκαλη», θα τον κάνουν διάσημο –αλλά και διαβόητο- εν μία νυκτί και, τελικά, θα οδηγήσουν στην απόσυρση του από τα φώτα της δημοσιότητας για όλη την υπόλοιπη ζωή του. 

Σκηνοθεσία: Ντάνι Στρονγκ 

Πρωταγωνιστούν: Νίκολας Χουλτ, Ζόι Ντόιτς, Κέβιν Σπέισι, Σάρα Πόλσον

Δείτε εδώ, το trailer της ταινίας: "Ο Επαναστάτης στη σίκαλη"

Θεματικό Πάρκο-Μουσείο Ηρακλής: Οι 12 Άθλοι

                              
                        Το κορυφαίο Μυθολογικό πάρκο από τον Οκτώβριο στην Αθήνα
  
Μια πρωτόγνωρη εμπειρία θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν μικροί και μεγάλοι επισκέπτες από τις 15 Οκτωβρίου 2019 ως τις 29 Φεβρουαρίου 2020, στο Εκθεσιακό Κέντρο Περιστερίου, στην Αθήνα.

Μία νέα υπερπαραγωγή των Dream Workers και της Eksagon Exhibitions, το εντυπωσιακό θεματικό πάρκο, «Ηρακλής – Οι 12 Άθλοι», προσφέρει ένα έντονα βιωματικό ταξίδι στην ελληνική μυθολογία.

Για πρώτη φορά σε παγκόσμιο επίπεδο, οι 12 άθλοι παρουσιάζονται σε έναν χώρο 2.500 τ.μ., με τρισδιάστατα εκθέματα πλήρως θεματοποιημένα και ειδικά σχεδιασμένα, ώστε να διαθέτουν κίνηση και ήχο, δημιουργώντας το απίστευτο σκηνικό ενός πραγματικά ξεχωριστού κόσμου!

                                    Ένα συναρπαστικό ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο

Μικροί και μεγάλοι συμμετέχουν βιωματικά και με τη βοήθεια των «ξεναγών» και ερμηνευτών, σε ένα ανεπανάληπτο ταξίδι στον χρόνο, στον χώρο και στην Ελληνική Μυθολογία. Η επίσκεψη στο θεματικό πάρκο αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία για «γνωριμία» με τον συναρπαστικό κόσμο της Ελληνικής Μυθολογίας, τους 12 θεούς του Ολύμπου, τους ημίθεους, τα μυθικά τέρατα, τους ήρωες, τους ανθρώπους, τις συνήθειες και τις αντιλήψεις εκείνης της εποχής.

                                               Επιστημονική εγκυρότητα και χιούμορ

Την επίβλεψη, την εκπαιδευτική εγκυρότητα και τα κείμενα του θεματικού πάρκου και μουσείου έχει αναλάβει μια μεγάλη επιστημονική και δημιουργική ομάδα.

Τη δική του «πινελιά» στο πάρκο προσθέτει και ο δημοφιλής Γιάννης Σερβετάς, γνωστός και πολύ αγαπητός κυρίως για το πηγαίο και ευφυές χιούμορ του. Η δική του διακριτική «παρέμβαση» στα κείμενα του σεναρίου πρόσθεσε μια έντονη δόση χιούμορ.

Στόχος στο τέλος αυτής της συναρπαστικής διαδρομής μέσα από ένα απίστευτο μουσείο και την τεράστια «Αίθουσα των Άθλων», είναι να κατακτήσουν όλοι τον 13ο Άθλο και τα παιδιά να κερδίσουν ένα ξεχωριστό, συλλεκτικό δώρο!

Ο υπερήρωας, τα κατορθώματά του και οι συμβολισμοί τους αποτελούν τους άξονες σχεδιασμού και λειτουργίας του συγκεκριμένου μυθολογικού θεματικού πάρκου. Οι επισκέπτες ζουν μία εκπαιδευτική, διαδραστική και σαφώς αξέχαστη ψυχαγωγική εμπειρία και ανακαλύπτουν από το μακρινό παρελθόν, έναν προς έναν, όλους τους γνωστούς αλλά και άγνωστους μύθους.

                                               

Ωράριο Λειτουργίας
Δευτέρα έως Πέμπτη    09:00 – 13:00
Παρασκευή    09:00 – 13:00 & 17:00 – 21:00
Σάββατο    11:00 – 20:00
Κυριακή    11:00 – 19:00

*Τελευταία είσοδος 50′ πριν το κλείσιμο του πάρκου

Τιμές εισιτηρίων
Γενική είσοδος    9€
Οικογενειακό (3 ατόμων)    22€ 
Οικογενειακό (4 ατόμων)   28€

Τρίτεκνοι/Πολύτεκνοι 28€  / 4 άτομα +5€ κάθε επιπλέον

  
Οργανωμένα groups και σχολικές εκδρομές
(άνω των 20 ατόμων)    7€

Άνεργοι
(μόνο Παρασκευή με επίδειξη κάρτας ανεργίας)    5€
Παιδιά κάτω των 3 ετών    ΔΩΡΕΑΝ



πηγή:https://herculespark.gr

Σοφοκλής Δημητρακόπουλος Πενταγιοί: Ιστορία / Λεύκωμα: Ανάλεκτα Πενταγιώτικων Στοχασμών

ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΕΝΤΑΓΙΟΙ  ΙΣΤΟΡΙΑ &

ΛΕΥΚΩΜΑ ΑΝΑΛΕΚΤΑ ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΚΩΝ ΣΤΟΧΑΣΜΩΝ, ΑΘΗΝΑ 2019

Από τις αειθαλείς φιλοπάτριδες παρακαταθήκες των Δημητριέων προεπαναστατικά, έρχεται αντίλαλος η πιο πάνω επίπονη και λαμπρή στο αποτέλεσμά της έρευνα-μελέτη-βιβλίο. Και στο βάθος της αποκαλύπτεται μια φιλία-αφορμή της, που ο συγγραφέας εύσχημα φανερώνει. Στην αθηναϊκή πιάτσα των τυπογραφικών, εμπορικών δραστηριοτήτων του ύστερου 20^ού αι. και για ένα συγκεκριμένο χώρο, είναι εξέχουσα και αξιοζήλευτη για την πληθώρα και τη βαρύτητα των εκδόσεων, η «διαδρομή» του Κώστα Ευθυμίου Σανιδά. Του πενταγιώτη τυπογράφου βιβλίων, επετηρίδων, περιοδικών, ημερολογίων, εφημερίδων και κάθε λογής εντύπων. Μη αποκοπτόμενος ποτέ από τις ρίζες του, ο πολιός μπαρμπαΝίκος καλεί κόσμο επί τόσα χρόνια τώρα στο χωριό του, όπως γίνεται σε όλη την Ελλάδα κάθε καλοκαίρι, φιλοξενεί και προσφέρει βήμα μέσα από προσεγμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις, σε φίλους επιλεγμένους, να μεταγγίσουν ιδέες, εμπειρίες, απόψεις και προβληματισμούς σε επιστρέφοντες, κατιόντες τους και παρεπιδημούντες. 

Ανάμεσα στους πιο εκλεκτούς αυτούς φίλους, ο Σοφοκλής Γ. Δημητρακόπουλος, θεολόγος και φιλόλογος από τα Μάραθα της επίσης ορεινής και φτωχής Αρκαδίας, με θαυμαστή πολύχρονη διαδρομή στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ασύλληπτα μεγάλη σε όγκο και ποιότητα συγγραφή, (προσωπικά επιλέγουμε να αναφέρουμε την ενασχόλησή του με τον Άγ. Νεκτάριο και το έργο του) και άγνωστη στους πολλούς κοινωνική προσφορά, με μόνιμα χαρακτηριστικά τη σεμνότητα και την ανιδιοτέλεια, (ενδεικτικά μόνο, στην Εταιρεία Πελοποννησιακών Σπουδών). Αυτόν επέλεξε ο Ν. Σανιδάς και του έλαχε ο κλήρος της συγγραφής της ιστορίας των Πενταγιών Φωκίδος. Και ο Σ. Δημητρακόπουλος, από χρόνια εξοικειωμένος με την εξονυχιστική και σε βάθος έρευνα, τον εντοπισμό, την ανάδυση και αξιοποίηση τεκμηρίων-στοιχείων, ανταποκρίθηκε συγκινητικά και με μεγάλη επιτυχία. Μεθοδικά και με άνεση έψαξε, συγκέντρωσε  μέχρις εξαντλήσεως των στοιχείων το υλικό του, επεξεργάστηκε και το συνέθεσε προγραμματικά σε ένα τόμο, που, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου (δηλ. φέτος), το εξέδωσε ο εμπνευστής του εγχειρήματος σε ένα πολυτελή τόμο.

Το πρώτο μέρος του βιβλίου είναι η Ιστορία των Πενταγιών του Σ. Δημητρακόπουλου εκτάσεως 320 σελίδων, κατανεμειμένη σε 14 κεφάλαια. Απ’ το σύντομο πρόλογο, ο συγγραφέας επισημαίνει «ότι όποιος λησμονεί τις ρίζες του, είναι σαν να ξεχνάει τον πατέρα του, τη μάνα του, την ανθρωπιά του» (σ.10). Με παραγωγική ανάπτυξη, μας εισάγει σύντομα στην ιστορία της επαρχίας Δωρίδας, όπου ανήκει το χωριό Πενταγιοί, το γεωγραφικό χώρο με το ιδιαίτερα φυσικό κάλλος, Βαρδούσια, Γκιώνα, ποτάμια, χειμάρρους, βλάστηση ως τις παραλίες του Κορινθιακού. Ακολουθούν σύντομα ιστορικά στοιχεία της περιοχής, απ’ την αρχαιότητα ώς σήμερα.

Στο Α΄ Κεφάλαιο και για τη σκιαγράφηση του τοπίου με τις εξαίσιες φυσικές ομορφιές του χωριού, ο συγγραφέας ανατρέχει στα όσα έγραψε γι’ αυτό η βασίλισσα Αμαλία (1847) και ο Φώτος Γιοφύλλης (1936). Στο Β΄ Κεφάλαιο, για την ίδρυση του χωριού και το όνομά του, παρατίθενται οι τέσσερις σχετικές απόψεις. Ως επικρατέστερη προκρίνεται είτε τα 5 αδέρφια - 5 γιοι κάποιου Καμπέρη, που εγκαταστάθηκαν στον τόπο, είτε οι 5 άγιοι, 5 εκκλησίες του χωριού, για να προστατεύεται και να έχει τη θεία βοήθεια. Τα κεφάλαια  Γ΄ και  Δ΄ αφιερώνονται στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και την Επανάσταση του 21, με συνοπτική καταγραφή γεγονότων και εμπεριστατωμένου καταλόγου 115 πενταγιωτών αγωνιστών. Ενδιαφέροντα δημογραφικά και λοιπά πολιτικά, διοικητικής φύσεως στοιχεία περιέχονται στο 5^ο Κεφάλαιο «Από την Απελευθέρωση ως σήμερα». Ακολουθεί το Κεφάλαιο ΣΤ΄ για τις οικογένειες του χωριού, με αλφαβητική καταγραφή των σογιών και παράθεση του μητρώου αρρένων των ετών 1833 έως 1968. Με ευρύτερου ενδιαφέροντος στοιχεία συντίθενται τα « εκκλησιαστικά του χωριού»- Κεφ. Ζ΄, όπου περιλαμβάνονται οι 22 γνωστοί εφημέριοι, 6 πενταγιώτες μοναχοί και το καθολικό (Παμ.Ταξιάρχες) και άλλες 13 εκκλησιές. 

Με αφορμή τη θρησκευτική κατάσταση των κατοίκων, θίγεται το πολύ σοβαρό και με διεθνείς διαστάσεις για το 19^ο αι. θέμα της ληστείας, που ανθούσε και στην περιοχή, με παράθεση τεκμηρίων από δημοσιεύματα αθηναϊκών κυρίως φύλλων. Πολύ σημαντικό είναι και το Κεφ. Η΄ για την παιδεία, με τους 9 υπηρετήσαντες στο χωριό κατά το 19^ο αι. δασκάλους, τους 15 τον 20^όν αι. και αριθμητικό πίνακα μαθητών των ετών 1897-1977. Το 1937-38 φοιτούσαν 153 μαθητές, ενώ τα έτη 1960-62,  21 ! Σημαντικά στοιχεία συνεισφέρουν τα Κεφ.Θ΄και Ι΄ για τα καταγραφόμενα τοπωνύμια και την προέλευσή τους, όπως και τις παραδόσεις του χωριού και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική των σπιτιών του. Στο ΙΑ΄ Κεφάλαιο ο συγγραφέας καταπιάνεται με τα κοινωφελή έργα, κατανεμειμένα σε 10 υποενότητες. Το ΙΒ΄ Κεφ. αφιερώνεται στους διακριθέντες πενταγιώτες, όπου στους 8 γνωστότερους από αυτούς, με βιογραφικά τους στοιχεία συνοδευόμενους, γνωρίσαμε καλύτερα το Γεώργιο Θ. Κελεπούρη (1887-1965),  συγγραφέα της «Δόξας ματωμένης» και λυρικό ποιητή, φίλο του Γ. Σκαρίμπα, που τα έργα του συγκινούν και σήμερα. Ονομαστικά παρατίθενται κατανεμημένοι σε 15 κατηγορίες κι άλλοι επιφανείς πενταγιώτες. Ο συγγραφέας αφιερώνει το ΙΓ΄ Κεφ. στην πιο διάσημη και χιλιοτραγουδισμένη κάτοικο του χωριού, τη Μαρία Πενταγιώτισσα. Το έγκλημα, η δίκη, η μετέπειτα ζωή και ο απόηχος του θρύλου της Μαρίας, με εντοπισμό και καταγραφή λογοτεχνικών, θεατρικών και κινηματογραφικών έργων από το θρύλο της, συμπυκνώνουν πολύ κατατοπιστικά και αναδεικνύουν την άγνωστη πια εν πολλοίς σήμερα αυτή ιστορία. Στο τελευταίο, ΙΔ΄ Κεφ. γίνεται αναφορά στο Σύλλογο Πενταγιωτών (ιστορία και δράση του).

Η Ιστορία είναι γραμμένη σε πολυτονική γραφή. Στο τέλος κάθε κεφαλαίου παρατίθενται εκτενείς βιβλιογραφικά τεκμηριωτικές υποσημειώσεις και στις σελ. 283-315 έχει συγκεντρωθεί ένα παράρτημα κειμένων, πάλι για τη Μαρία Πενταγιώτισσα και ένα δελτίο πληροφοριών λειτουργίας του σχολείου του χωριού, το 1977. Το ειδυλλιακό χωριό των Πενταγιών, που δεν ξεφεύγει της μοίρας των υπολοίπων χωριών της Δωρίδας, ευτύχησε να αποκτήσει μια Ιστορία γραμμένη από έναν έμπειρο και ικανό συγγραφέα, φίλο του χωριού. Μακάρι η αποκάλυψη της ταυτότητας των Πενταγιών μέσω της Ιστορίας τους, να συνοδευτεί και από μια ανοδική πορεία ανάπτυξης στον διανυόμενο αιώνα, ώστε κάποτε να χρειαστεί ένας καινούριος συγγραφέας για να γραφτεί ένας ανάλογης περιεκτικότητας 2^ος τόμος! Τις σελ.323-631 καταλαμβάνει το Λεύκωμα Πενταγιών, ένα απάνθισμα κειμένων και φωτογραφιών απ’ την τριμηνιαία εφημερίδα «Πενταγιώτικοι στοχασμοί» του Συλλόγου Πενταγιωτών, που επιμελήθηκε ο Κων/νος Ευθ. Σανιδάς. Πολλά και εδώ τα αποθησαυρισμένα στοιχεία, φωτογραφία του συγγραφέα Σ. Δημητρακόπουλου στη σ.426, το κάψιμο του Λιδωρικιού το 1944 (σ.544),  για τον Άγ. Κοσμά τον Αιτωλό, από τα θυρανοίξια ναού του στους Πενταγιούς το 2009 (σσ.594-600). Ο τόμος εκτυπώθηκε σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων κι έχει στο οπισθόφυλλό του, ανάμεσα σε υπέροχες φωτογραφίες, ένα ποίημα του Γ. Κελεπούρη (Γυρισμός).

Δ.Χ.Π.