Ο Προοδευτικός Σύλλογος «Τα Καστέλλια» και η εφημερίδα «Καστελλιώτικα Νέα» σας καλούν την Τρίτη 15 Νοεμβρίου στις 8.30 μ.μ στο μεζεδοπωλείο Πόρτο Κάγιο στην Αγία Παρασκευή στην πρώτη παρουσίαση της επανέκδοσης του βιβλίου «Ψυχή Βαθειά» του Γιώργη Χαλατσά.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
-Βασιλική Λάζου, ιστορικός, διδάσκουσα του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
-Κώστας Στοφόρος, δημοσιογράφος -συγγραφέας -Πρόεδρος του Προοδευτικού Συλλόγου "Τα Καστέλλια"
Ο Προοδευτικός Σύλλογος «Τα Καστέλλια» και η εφημερίδα «Καστελλιώτικα Νέα» με την άδεια και τη στήριξη της οικογένειας Χαλατσά προχώρησαν στην επανέκδοση του βιβλίου «Ψυχή βαθειά» του Γιώργη Χαλατσά παρουσιάζοντάς το στην πρώτη του μορφή, με εξαίρεση το νέο εξώφυλλο που εικονογράφησε ο ζωγράφος Τριαντάφυλλος Ελευθερίου.
Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό ιστορικό και λογοτεχνικό αφήγημα...
Στην έκδοση περιλάβαμε έναν σύντομο πρόλογο και το αφιέρωμα της εφημερίδας μας στον μεγάλο Καστελλιώτη συγγραφέα.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Andy’s Publishers και μπορείτε να το προμηθευτείτε είτε από τον Σύλλογό μας, είτε να το αναζητήσετε στα βιβλιοπωλεία.
Από τον πρόλογο της έκδοσης:
«…Η Γερμανία θα ματαγίνει κράτος και θα διαφεντεύει. Κι εσύ που πήγες και σκοτώθηκες με τ’ αδέρφια σου στ’ αντάρτικα, μη περιμένεις. Άλλοι θα γίνουν και συ θα χορτάσεις φτώχεια και κατατρεγμό…
Είχε δίκιο ή δεν είχε; Γιατί όπως και να το κάμεις, όπως και αν το πεις, όπως και αν το φέρεις εμείς είμαστε οι ηττημένοι. Κι ο σπόρος που ρίξαμε, δε φύτρωσε…»
Καθώς διαβάζω την «Ψυχή Βαθειά» του Γιώργη Χαλατσά, πέφτω σε κάποια από τις τελευταίες σελίδες σε αυτή τη φράση. Κλείνω το βιβλίο και σκέφτομαι… Η ιστορία του Δήμου Πολύχρονου, ενός από τους «λησταντάρτες» που βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στην Αντίσταση, δίπλα στον Άρη Βελουχιώτη, μαζί με τον περίφημο Καραλίβανο. Φόβος και τρόμος των κατακτητών στα βουνά της Ρούμελης.
Ο Γιώργης Χαλατσάς μας χαρίζει μια πρωτοπρόσωπη αφήγηση –ντοκουμέντο. Ξεχνάς ότι υπάρχει ο συγγραφέας και νιώθεις ότι έχεις δίπλα σου τον ίδιο τον αντάρτη που μιλάει. Πλούσια ντοπιολαλιά, στιγμές χαραγμένες στη συλλογική μνήμη της περιοχής…
Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1999 σε 500 αντίτυπα.
Ψυχή Βαθειά
Ο Προοδευτικός Σύλλογος «Τα Καστέλλια» και η εφημερίδα «Καστελλιώτικα Νέα» με την άδεια και τη στήριξη της οικογένειας Χαλατσά προχώρησε στην επανέκδοση του βιβλίου «Ψυχή βαθειά» του Γιώργη Χαλατσά παρουσιάζοντάς το στην πρώτη του μορφή, με εξαίρεση το νέο εξώφυλλο που εικονογράφησε ο ζωγράφος Τριαντάφυλλος Ελευθερίου.
Επίσης περιλάβαμε ένα σύντομο αφιέρωμα της εφημερίδας «Καστελλιώτικα Νέα» που έχει το δικό του ενδιαφέρον.
Θεωρήσαμε σημαντικό να υπάρξει μόνο ένας σύντομος πρόλογος, που πιστεύουμε πως εξηγεί γιατί πήραμε αυτή την απόφαση.
Ένας πρόλογος -γραμμένος πριν προχωρήσουμε στην επανέκδοση του βιβλίου
«…Η Γερμανία θα ματαγίνει κράτος και θα διαφεντεύει. Κι εσύ που πήγες και σκοτώθηκες με τ’ αδέρφια σου στ’ αντάρτικα, μη περιμένεις. Άλλοι θα γίνουν και συ θα χορτάσεις φτώχεια και κατατρεγμό…
Είχε δίκιο ή δεν είχε; Γιατί όπως και να το κάμεις, όπως και αν το πεις, όπως και αν το φέρεις εμείς είμαστε οι ηττημένοι. Κι ο σπόρος που ρίξαμε, δε φύτρωσε…»
Καθώς διαβάζω την «Ψυχή Βαθειά» του Γιώργη Χαλατσά, πέφτω σε κάποια από τις τελευταίες σελίδες σε αυτή τη φράση. Κλείνω το βιβλίο και σκέφτομαι… Η ιστορία του Δήμου Πολύχρονου, ενός από τους «λησταντάρτες» που βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στην Αντίσταση, δίπλα στον Άρη Βελουχιώτη, μαζί με τον περίφημο Καραλίβανο. Φόβος και τρόμος των κατακτητών στα βουνά της Ρούμελης.
Ο Γιώργης Χαλατσάς μας χαρίζει μια πρωτοπρόσωπη αφήγηση –ντοκουμέντο. Ξεχνάς ότι υπάρχει ο συγγραφέας και νιώθεις ότι έχεις δίπλα σου τον ίδιο τον αντάρτη που μιλάει. Πλούσια ντοπιολαλιά, στιγμές χαραγμένες στη συλλογική μνήμη της περιοχής…
Σκέφτομαι τα διάφορα best seller που υπερήφανα μας λένε οι εκδοτικοί οίκοι πως ξεπέρασαν την τάδε χιλιάδα ή βρίσκονται στην 25η έκδοση ή δεν ξέρω ποια… Ανούσιες τυποποιημένες ογκώδεις ιστορίες, που σε κάνουν να ξεχνιέσαι. Και ποιος θέλει να θυμάται;
Τι παράξενο να κρατάω στα χέρια μου αυτό το σχεδόν χειροποίητο βιβλίο, ενός συγγραφέα που αποτελεί μάλλον μια εξαιρετικά ιδιότυπη περίπτωση για τα ελληνικά γράμματα. Κυρίως διηγηματογράφος, αλλά και δοκιμιογράφος, με έργο αναγνωρισμένο δεν θέλησε ποτέ να κάνει δημόσιες σχέσεις, δεν θέλησε να ρίξει τη δουλειά του στο εμπορικό κύκλωμα. Προτιμούσε να βγάζει τα βιβλία του μόνος του και να τα μοιράζεται με όσους εκτιμούσε. Αναγνωρίζω μια παλικαριά στη στάση. Μια μοναδική καθαρότητα. Που τόσο λείπει στους καιρούς μας.
Ίσως γι’ αυτό και να τον γοήτευσε η προσωπικότητα του Δήμου Πολύχρονου που δόθηκε στον αγώνα χωρίς υστεροβουλίες. Και μέσα από τα δικά του μάτια βλέπει κι αυτός τον Καπετάνιο Άρη:
«…μ’ εντυπωσίασε το σπαθάτο βλέμμα του και τα λόγια του πούβγαιναν κοφτά, στρογγυλά και μετρημένα σαν χάντρες. Όσο ζύγωνες κοντύτερα, τόσο καταλάβαινες ότι τούτος ήταν γεμάτος ψυχή. Ψυχή βαθειά. Είχε πιστέψει και μιλούσε με θυσία…»
Ο Γιώργης Χαλατσάς γεννήθηκε στα Καστέλλια της Φωκίδας, το 1929. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στην Αθήνα και Νομικά στη Θεσσαλονίκη. Άσκησε τη δικηγορία στην Αθήνα για 36 χρόνια. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1952, με το διήγημα "Τσάρκα στον Παράδεισο" που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Νέα Ελληνικά". Διάλεξε τους ήρωες του κυρίως μέσα από τα πρόσωπα ενός κόσμου που φεύγει. Από το 1956 που κυκλοφόρησε τα «Διηγήματα» του πέρασαν 54 χρόνια αδιάλειπτης δημιουργίας. Έγραψε σχεδόν 20 βιβλία που περιμένουν να τα ανακαλύψουμε ξανά…
Έφυγε έτσι όρθιος από κοντά μας στις 26 Ιουνίου του 2010, διδάσκοντας ένα άλλο ήθος.
«…αυτή ήταν η αντίσταση που κάναμε και σου λέει ο άλλος κολοκύθια τούμπανα. Αλλά θα στο ειπώ καθαρά: Σαν και μας δεν ξέρω αν θα ματαφανούν στα βουνά…»
Την ώρα που πρόθυμοι συγγραφείς ξαναγράφουν την ιστορία, δημιουργώντας ένα κοινό με μνήμη νεκρή ή στρεβλή, τέτοια κείμενα είναι πιο χρήσιμα από ποτέ. Το ζήτημα είναι πως θα δώσεις χώρο και τόπο στις αληθινές φωνές να εκφραστούν και να ακουστούν.
Χρειάζεται σίγουρα «Ψυχή Βαθειά». Πόσοι από εμάς την έχουμε;
ΥΓ. Το βιβλίο, σε περίπτωση που αναρωτιέστε, δεν έχει καμία εμφανή σχέση με την ομώνυμη ταινία. Βεβαίως η ερμηνεία που έδωσε η κάθε πλευρά είναι χαρακτηριστική. Το βιβλίο πάντως προηγήθηκε κατά μια δεκαετία της ταινίας. Ο ήρωας του βιβλίου Δήμος Πολύχρονος ζούσε μέχρι το 1994…
Κώστας Στοφόρος, Πρόεδρος του Προοδευτικού Συλλόγου «Τα Καστέλλια»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου